تصمیم شل برای عقب نشینی از برنامه های توسعه میدان نفتی کامبو می تواند به گفته ارقام صنعت، «ناقوس مرگ» برای پروژه‌های بزرگ مقیاس جدید دریای شمال به صدا درآید، زیرا دستور کار سخت‌تر اقلیمی بریتانیا، شرکت‌های نفتی را وادار می‌کند از حوزه نفتی قدیمی عقب‌نشینی کنند.

منابع گفتند که شریک پروژه شل، Siccar Point با حمایت سهام خصوصی، برای یافتن شریک دیگری برای تصاحب ۳۰ درصد سهام شل در میدان نفتی جدید که خشم فعالان سبز را برانگیخته است، با مشکل مواجه خواهد شد.

عقب نشینی Shell دارای آینده پروژه ای را مورد تردید قرار داد که می تواند صدها میلیون بشکه نفت تولید می کند، و منابع می گویند که این موضوع شک و تردیدهای جدیدی را در مورد پروژه های نفتی در مقیاس بزرگ آینده دریای شمال ایجاد می کند.

“این یک نقطه عطف است. یکی از منابع صنعتی که خواست نامش فاش نشود، گفت. شرکت‌ها فکر می‌کنند: اگر شل نتواند این کار را انجام دهد، می‌تواند ما من دیگر نمی بینم که هیچ پروژه واقعاً بزرگی در دریای شمال تحریم شود. هنوز تحولات کوچکی در اطراف میدان های موجود وجود خواهد داشت. اما این یک ناقوس مرگ برای پروژه‌های بزرگ جدید در بریتانیا است.

گاردین می‌داند که شل پروژه کامبو را پس از اینکه دولت مشخص کرد که باید برخی از موارد را رعایت کند، لغو کرد. امتیازات اقلیمی» برای جلب موافقت آن. این شرکت علناً اعلام کرد که “موضوع اقتصادی برای سرمایه گذاری” قوی نیست.

خروج شل چند هفته پس از ناامید شدن شرکت از تصمیم “غیرمنتظره” یک قانونگذار بریتانیا برای رد شدن انجام شد. برنامه آن برای توسعه یک پروژه جداگانه دریای شمال در میدان جکداو است.

“این برای شل کمی شرم آور است، بنابراین بلافاصله پس از اعلام آن دفتر مرکزی خود را از هلند به لندن منتقل می کند. منبع افزوده است.

بیشتر شرکت‌های نفتی بزرگ فهرست شده در سال‌های اخیر حضور خود در دریای شمال را با فروش دارایی‌های خود کاهش داده‌اند و شرکت‌هایی که باقی مانده‌اند نسبتاً کوچک‌تر هستند. در مقیاس پروژه کامبو مخالفت خواهد کرد یا تجربه لازم برای توسعه میدان را ندارد.

«هیچ شرکت نفتی فهرست شده ای وجود ندارد که به طور جدی به این پروژه نگاه کند. این منبع گفت که شرکت‌های خصوصی معمولاً سابقه‌ای در توسعه پروژه‌ای که شل به میز آورده است، ندارند.

همچنین «مقدار زیادی عدم اطمینان» وجود داشت. به گفته این منبع، حول حمایت دولت از توسعه جدید نفت و گاز در دریای شمال، که می تواند شرکت های کوچکتری را که به زمان بندی پروژه های بزرگتر نیاز دارند، متوقف کند.

کارولین. رنس، یکی از مبارزان دوستان زمین اسکاتلند، گفت که خروج شل از میدان کامبو «آغاز پایان تمام پروژه‌های جدید نفت و گاز» در دریای شمال است.

«هم اکنون دولت بریتانیا و اسکاتلند باید رسماً کامبو را رد کنند، به نفت آینده نه بگویند و رنس گفت: توسعه گاز در آب های بریتانیا و برنامه ریزی یک انتقال عادلانه و سریع برای افرادی که در این صنعت کار می کنند، ادامه دهید.

مسائل پیرامون دریای شمال احتمالاً تنش‌ها را بین وزارت خزانه‌داری باز می‌دارد، که به نظر می‌رسد نگران این موضوع است. فرار سرمایه گذاری از بریتانیا پس از برگزیت، یک د وزارت تجارت، انرژی و Industrial Strategy، که راهبرد اقلیمی بریتانیا را رهبری می کند.

جاناتان راجر، مدیر اجرایی Siccar Point، گفت که این شرکت در حال رایزنی با تنظیم کننده و سهامداران است. در مورد پیشبرد کامبو و گام‌های بعدی مورد نیاز برای انجام این کار.

او گفت: “نروژ به سرمایه‌گذاری در نفت و گاز جدید و توسعه‌های تجدیدپذیر برای ارائه خدمات عادلانه و عادلانه ادامه می‌دهد. انتقال مدیریت شده، اما بریتانیا در خطر آسیب رساندن به اقتصاد خود و افزایش واردات با تأثیر کربن بیشتر است، اگر تحولات جدید در این مدت به جلو نیاید.”