L’Artisan، ۳۰ Clarence Street، Cheltenham GL50 3NX (01242 571 257). پیش غذا ۶.۹۵-۱۱.۹۵ پوند، غذای اصلی ۱۲.۹۵-۲۶.۹۵ پوند، دسر ۶.۹۵-۷.۹۵ پوند، شراب از ۲۲.۹۵ پوند
در اوایل دهه ۱۹۸۰، مانند در طول دهه‌های بعدی، در زمان‌های مختلف، روشی قدرتمند برای لوله‌های زهکشی روی زمین به وجود آمد. از آنجایی که یک نوجوان کلاسیک بودم، به عبارت دیگر، غرق در نیاز شدید به تناسب اندام، شلوار مشکی مدرسه ام را به درستی سنجاق کردم و دوختم. این یک ایده وحشتناک برای یک بچه چاق با ران های حجیم و گوساله های نسبتا نازک بود. من در نهایت شبیه دکترای جرمی هیلاری بوب از فیلم زیردریایی زرد بیتلز در سال ۱۹۶۸ شدم. من یک مرجع معاصر را دوست دارم.
یک بشقاب اسکارگو در پوسته را باید سفارش داد و ستایش کرد. آنها برای من انبرهای فنری، چنگال های کوچک، نان بیشتری می آورند
پیام در اینجا واضح است: مراقب صدای آژیر مد باشید. همانطور که در مورد شلوار، در رستوران ها نیز وجود دارد. من عاشق مد فعلی دیوارهای آجری مضطرب، لامپ های رشته ای و قاب های پنجره کریتال هستم، به اندازه هیپستر غم انگیز بعدی. اما ارزش این را دارد که اذعان کنیم، فقط به این دلیل که ما در نهایت از یک سبک خاص خسته می شویم و به سراغ چیز دیگری می رویم، به این معنا نیست که آنچه را پشت سر گذاشتیم بد یا اشتباه یا مهمتر از آن کمتر پیچیده بود. این فقط همان چیزی بود که قبلاً آمده بود.
و بنابراین به L’Artisan در چلتنهام، یک رستوران فرانسوی که آگاهانه یا ناآگاهانه، عصر دیگری را به نمایش می‌گذارد و به زیبایی. من فکر می‌کنم آن سن به اواسط دهه ۱۹۸۰ مربوط می‌شود، زمانی که راه هواردز زیبایی‌شناسی به‌شدت روکش‌شده را تعریف کرد. دیوارهای اینجا به رنگ زرد نرگس نورد شده است و صندلی‌های مخملی با پشتی بلند به شکل نوارهای آب نباتی وجود دارد. برخی از بشقاب‌ها مربعی شکل هستند و منوی آن با چرم محکمی است که با خط ایتالیک ظریف نوشته شده است. صدای La Vie en Rose در اتاق کوچک و پر نور می پیچد. مشتریان شبی که ما به آن سر می زنیم، اکثراً زوج هایی در سنین بالا هستند که مکالمه آنها حول این موضوع است که آیا فرزندان خردسالشان به سلامت راه اندازی شده اند یا در واقع کمی نگران هستند. همه ما در یک حمام گرم و صابونی از تجربه یک رستوران مستقر می شویم. اولین باری که ما آن را می پرستیم و هنوز هم دوستش داریم.
L’Artisan متعلق به ایو و الیزابت اوگرودزکی است که ۱۵ سال پیش رستوران خود را در پروونس به نفع یک دهکده ترک کردند. در لسترشایر من می خواهم معادل ادبی ابروی بالا را در مورد تصمیم به ترک تپه های آفتاب زده و اسطوخودوس پوش پرووانس به میدلندز شرقی درج کنم، اما نمی خواهم کسی فکر کند که من دارم به لسترشایر روستایی دوست داشتنی توهین می کنم. آنها قبل از اینکه تصمیم بگیرند به اینجا نقل مکان کنند، در آنجا آنچه را که به عنوان مسافرخانه کشور فرانسه توصیف می‌کردند، تأسیس کردند که برنده جوایز منطقه‌ای بسیاری شد. ایو آشپزی می کند الیزابت در اتاق خدمت می کند و کار می کند و مطمئن می شود که همه خوشحال هستند، که به وضوح خوشحال هستند. وقتی از او می‌پرسد که آیا می‌خواهید یک لیوان کوچک کالوادوس بین استارتر و اصلی برای «تمیز کردن کام» استفاده کنید، عبارت «بی‌ادب است که این کار را نکنید» معنای جدیدی پیدا می‌کند. چه کسی می تواند چنین تشویقی را از الیزابت رد کند؟
نان تازه پخته شده، در انواع مختلف دانه دار و بدون دانه، در یک سبد ناهموار ارائه می شود که روی بازوی الیزابت قلاب می شود و همراه با آن، کره ای با کیپر و گیاهان تازه زده می شود. آن نان به وسیله‌ای ایده‌آل تبدیل می‌شود که با آن می‌توان آخرین بقایای دریاچه‌های کره سیر را که با یک بشقاب ۹ ماهی در پوسته همراه است، تعقیب کرد. پس از مشاهده در منو، باید آنها را سفارش داد و تحسین کرد. برایم انبر فنری می آورند. برای من چنگال های کوچک می آورند. برایم نان بیشتری می آورند. حلزون ها همان تعریف «comme il faut» هستند. چلتنهام خانه GCHQ و پر از زبان شناس آنها این مسیر انحرافی بزرگ و شیک را به زبان فرانسوی بسیار پیشرفته درک خواهند کرد.
بر روی یک پاستیلی طلایی قهوه ای پر از مخلوطی از پنیر نرم شیر میش و موس کدو حلوایی قرار گرفته است. گوش ماهی چاق نگهبانی ایستاده روی شاه میگوی توانا. کمی سس کف کرده و خامه ای وجود دارد. انبوهی از سالاد روکت سرکه ای روشن وجود دارد. روی یکی از آن صفحات شیشه ای مات مربعی قرار می گیرد که چاقوها روی آن خراشیده می شوند. این یک مشاهده است تا یک انتقاد. متناسب با اتاق است. ما کالوادوس میان دوره خود را به نرمی و ملایم بودن آفتاب اواخر پاییز می نوشیم.
ایو ممکن است داشته باشد به آماده‌سازی همه این‌ها کمک کنید، هر چند – با نگاهی اجمالی به آشپزخانه – به نظر می‌رسد که او به تنهایی پرواز می‌کند. واضح است که راه حل او همان طرف های اصلی است: یک مربع عمیق از دافینوز برنزی و سیر، یک سبد شیرینی فیلو پر از راتاتویی، مانگتو، مربع های کدو حلوایی و غیره. میز بعدی شش نفره دستور داده است دنده گوشت گاو تقسیم شود. به هر یک از آنها بشقاب هایی داده می شود که این اقلام در آن قرار دارند و منتظر رویداد اصلی هستند. در مورد ما هم همینطور است. یکی از اصلی‌های ما یک پای خرگوش را می‌آورد که در سس خردل رسیده و دانه‌ای خفه شده است، که احتمالاً در ورودی معمولی بوده است. یکی دیگر یک سیگار فیلو پر از اردک و یک سینه اردک تکه تکه شده دارد که با کمی پخته شدن، تنها نت پایین کل وعده غذایی است.
دسرها حول جناس کوبنده که L’Artisan HorseChoux است، تمرکز دارند. این در واقع یک نان چوکس است که با اشاره به میراث مسابقه ای چلتنهام، به شکل یک … خوب، شما این ایده را دریافت می کنید. روی آن را با انواع خامه‌ها، پسته یا لیمو، فندق یا تمشک می‌پوشانید و به نوبه خود با نعل اسبی شیری یا شکلاتی تلخ تکمیل می‌کنید. این یک دسر بد نیست، اما دسر بسیار بهتری است. این دسر از نوع دسری است که وقتی جلوی شما قرار می گیرد بی اختیار لبخند به لبتان می آورد. ما همچنین یک بشقاب مستطیلی بلند از شربت های آنها داریم که هر کدام مخلوطی از طعم ها هستند: توت سیاه و توت فرنگی، موز و ماندارین و زردآلو و انبه. آنها با لوله های مرنگ و انگور نصف شده، با توت فرنگی و برگ نعناع می آیند. این معادل آشپزی یک ژاکت شانه‌دار در رنگ‌های اصلی است، آستین‌ها را بالا زده است. “DCR-1b267dg”>
با شروع در حدود ۱۰ پوند و غذای اصلی ۲۰ پوند، صورتحساب در شب ممکن است کم نباشد، اگرچه هنگام ناهار یک منوی سه غذا با قیمت ۲۰.۹۵ پوند وجود دارد. اغلب شامل سوپ پیاز فرانسوی است. در جاهای دیگر منو نیز یک بورگوینیون گوشت گاو “اصیل” ارائه می دهد. به راحتی می توان چشمان خود را روی آن یکی چرخاند، اما در حقیقت شما فقط می دانید که نسخه ایو و الیزابت از صحنه گردان قدیمی واقعاً همان نسخه ای است که دیگران را در مقابل آن قرار می دهید. آنها می دانند که چه کاری انجام می دهند و آن را به خوبی انجام می دهند. بله، L’Artisan در مواقعی احساس می کند که نامه ای عاشقانه از گذشته است. اما پسر این نامه به زیبایی نوشته شده است.
News bites
حیرت جدی در دنیای رستوران وجود داشت. اوایل سال جاری، زمانی که Waitrose اعلام کرد که راهنمای غذای خوب که از سال ۲۰۱۳ مالکیت آن را در اختیار داشت، قرار بود انتشار خود را متوقف کند. اکنون این راهنما که از زمان تأسیس توسط ریموند پست‌گیت در سال ۱۹۵۱ به مسافران توصیه می‌کرد کجا خوب غذا بخورند، ذخیره شده است. این توسط گروه شبکه رستوران Code Hospitality که توسط کارآفرین آدام هیمن تأسیس شده است، خریداری شده است. راهنمای جدیدی برای سال ۲۰۲۲ منتشر خواهد شد و الیزابت کارتر ویراستار باسابقه در این پست باقی خواهد ماند.
در لیورپول، سرآشپز پل اسکیو از مدرسه هنر در حال متحد شدن با گروهی از حمایت‌های یک‌باره او برای راه‌اندازی Barnacle در نیم‌ساخت در سایت بازار خیابان دوک شهر. Askew که پدرش کاپیتان خط آبی ستاره بود که از لیورپول خارج می شد، سرمایه گذاری جدید را که ماه آینده افتتاح می شود، به عنوان یک رستوران Scouse توصیف می کند … ما قصد داریم داستان غذا و اودیسه فرهنگی شهر را از طریق دریا بیان کنیم تاریخچه.’ از barnacleliverpool.co.uk دیدن کنید.
انگلیسی ها به طور سنتی به غذاهای دریایی کنسرو شده نگاه تحقیر آمیزی می کردند، در حالی که در اسپانیا، پرتغال و ایتالیا از ارزش بالایی برخوردار است. Mitch Tonks از گروه رستوران Rockfish مستقر در جنوب غربی با طیف وسیعی از محصولات جدید از جمله Mounts Bay Sardines (Escabeche یا همراه با فلفل)، کوتلفیش Brixham، صدف Lyme Bay و ماهی خال مخالی Brixham Bay در روغن زیتون به دنبال تغییر این وضعیت است. قوطی ها از ۵ پوند شروع می شوند یا می توانید یک بسته هدیه با قیمت ۲۴ پوند دریافت کنید که برای تحویل در سراسر سرزمین اصلی بریتانیا در دسترس است. در therockfish.co.uk.
به جی به آدرس jay.rayner@observer.co.uk ایمیل بزنید یا او را در توییتر دنبال کنید @jayrayner1
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ