خبرگزاری مهر، گروه استانها – محمد رضوی راد؛ معلوم نیست چه زمانی انسان‌ها بتوانند جشن پیروزی بر کرونا را در خیابان‌های شهرهای دنیا برگزار کنند، به نظرم دیر یا زود خیلی فرق نمی‌کند، زیرا کرونا حرف و پیامش را به گوش جهان نه تنها رسانده، بلکه دیکته کرده، و تأثیراتی که باید در بخش‌های مختلف از شئون حیات بشری بگذارد را گذاشته و همه چیز را دگرگون و متحول ساخته و به کلی دنیای دیگری را رقم زده است.!
اگر بشریت بتواند راه برون رفت از معضلات کرونا در حوزه بهداشت و درمان را پیدا کند، تازه اجازه و جرأت پیدا خواهد کرد که مجدداً به چرخه حیات دنیایی بازگردد، اما دنیایی دگرگون شده و جدید و حیاتی که مطابق با دنیای دگرگون شده باید بازتعریف و مبتنی بر مقتضیات حیات پساکرونایی شکل و فرم جدیدش را پیدا کند.
در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی، دینی و همه بخش‌های حیات فردی و اجتماعی باید تغییرات لازم صورت پذیرد و بی شک با سبک، سیاق، روش‌ها و فرمول‌های پیشاکرونایی نمی‌توان زندگی پساکرونایی را کلید زد.
دنیا و انسان‌هایی که در آن زندگی می‌کردند، حسب ظاهر همان دنیا و همان آدم هایند، اما حسابی شخم زده شده‌اند و از شواهد و قرائن پیداست که ما دیگر به انسان و دنیای پیشاکرونایی بر نمی‌گردیم چون وجود خارجی ندارند.
اگر هویت اصلی انسان را به خِرَد، تفکر و نگاهش به مسائل بدانیم، که علی الظاهر این گونه است، آنگاه باید بپذیریم که ما دیگر با انسان پیشا کرونایی هم روبرو نیستیم. چه اینکه نگاهش به دنیا و مسائل کلی دگرگون شده، نگاهش نسبت به دین، فرهنگ، اخلاق، کار، ثروت، اقتصاد، سیاست، قدرت، زندگی و انسان‌های دیگر دستخوش تغییرات زیادی شده است.
دیگر با همان عیار از بضاعت‌های پیشاکرونایی نمی‌توان پاسخ هزاران پرسش ریز و درشت به صف شده در ذهن انسان کرونا زده را در حوزه‌های دینی، فرهنگی، اخلاقی و … را داد. کرونا دم و دستگاه مسجدی، کلیسایی و کنیسایی را تنها از حیث سخت افزاری به رکود نکشانده و نبسته است، بلکه به لحاظ نرم افزاری کارش را ساخته و کاستی‌هایش را به رخ کشیده است!
کرونا تنها بساط ظاهری و هیبت تریبونی سخنوران، نظریه پردازان، مدعیان رجز خوان را به چالش نکشیده است، بلکه با بضاعت پیشاکرونایی اگر تمام تریبون‌های زبان در کام کشیده زبان باز کنند هم دوای درد بشریت عصر کرونا و نسخه آرامش بخش آلام و رنج‌های او را در اختیار ندارند تا چیزی بگویند.
باید با ادبیات و الفبای زندگی پساکرونایی آشنا شد تا بتوان به دنیا و زندگی دنیایی کاملاً جدید بازگشت. این هدف البته زمانی دست یافتنی است که «پیام‌های کرونایی» را به وضوح و عمق درک کنیم. پیام اصلی کرونا؛ «ضرورت تغییر و اصلاح در سمت و سبک زندگی انسان در دنیاست». همان پیامی که خالق عالم آفرینش و واضع سنت‌ها و قوانین خلقت و طبیعت به مراتب دقیق‌تر از معادلات محکم ریاضی در سوره روم آیه ۴۱، به همه بشریت گوشزد کرده است. «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛ سبک زندگی و عملکرد انسان‌ها – بر اساس سنت‌های خلل ناپذیر الهی- خاستگاه بروز و ظهور فساد و بلایا در سراسر دنیا گردیده است و قدری از نتایج تصرفات نادرست خود را می چشند، تا شاید از سمت و سویی که در پیش گرفته‌اند باز گردند و اصلاح کنند.»
رئیس انستیتوی علوم اسلامی آلمان
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ