ناما، لیورپول: “قبل از ساشیمی به من یک بادکنک خوراکی پیشنهاد شد” – بررسی رستوران

همچنین Carousel Cheese، که بارون بیگود، اسپارکنهو بلو و یورکشایر را سرو می کند (بله، این پنیر فتا مانند از یورکشایر شمالی است) یو! به سبک سوشی. این نوار پر جنب و جوش است با آن‌هایی که در اخبار به آنها «عشاق‌فروشان متعدد» می‌گویند، و همچنین آن گروه شش نفره، برنجی و رکاب‌بازی که راه خود را از طریق ۹۹ بادکنک قرمز ننا در حالی که سیب زمینی سرخ شده سماق و زعتر حلومی من از MorMor، یکی از معامله‌گران GPO تحت تأثیر لوانتین. لیورپول هرگز کسل کننده نیست – من قبلاً این را می دانستم – اما این اولین بار است که در حالی که منتظر یک بشقاب ساشیمی میگو قرمز سیسیلی هستم، یک بادکنک هلیومی خوراکی به من پیشنهاد می شود.

با این اوصاف، ریشه گرفتن Nama در GPO شگفت‌آور است. من، اما ما در زمان های جالبی زندگی می کنیم. این کیوسک که در زمینه ماهی قزل آلا خام، واگیو، ماهی تن زرد باله و سایر غذاهای کوچک تخصص دارد، فرزند لوک فرنچ و استیسی شروود فرنچ است که صاحب Sheffield’s Jöro، نگهدارنده شیک و مدرن میشلن Bib Gourmand که تماماً از کانتینرهای حمل و نقل. Jöro بند انگشت واگیو هایلند را با خردل واسابی و اسکواب را با توت سیاه تخمیر شده سرو می‌کند. بعد از شام، می توانید شب را در یکی از چهار اتاق هتل بوتیک آنها در House of Jöro بمانید، به شکم متورم خود استراحت دهید، از لوازم آرایشی گیاهی و روبالشی های دستی آن لذت ببرید و نسخه های به دقت پراکنده شده راهنمای تخمیر Noma و کتاب آشپزی اردک چاق هستون بلومنتال. من نمی توانم در این کشور مینی استراحت های بهتری برای طرفداران پرشور غذا فکر کنم.

بعد از موفقیت جورو، یک غذاخوری معمولی اسپین آف اسکاندی-ژاپنی به نام Konjö در سالن غذاخوری خود شفیلد، Cutlery Works ظاهر شد. و حالا هم آن و هم Nama اینجا در لیورپول هستند، و دومی از دور بیشتر شبیه یک پیشخوان ماهی موریسون است تا یک رستوران الهام گرفته از ایزاکایا. با این حال، زمانی که تارتار زردپر من در روغن کوجی سویا با برنج کوشیهیکاری، قلیه ماهی قزل آلا، زرده تخم مرغ، پیازچه و فوریکه، ۴۵ دقیقه پس از رسیدن به من رسید، چیزی در مورد خلق و خوی بشقاب‌های کوچک تزئین شده با الهام از ژاپنی‌ها از بین رفت. آن را در برنامه سفارش داد، و در حین اجرای پر شور آهنگ Corona’s Rhythm of the Night. آه بله، ریتم شب.

باید یک سوال بسیار صادقانه بپرسم. اینجا: آیا تالارهای غذا هرگز یک تجربه غذاخوری واقعا رضایت بخش هستند؟ من شک ندارم که آنها روی کاغذ و در جلسات بازاریابی چنین به نظر می رسند، برای پرکردن فضاهای قدیمی، دوست نداشتنی اما از نظر تاریخی مهم فوق العاده هستند و خبر خوبی برای مراکز شهرهای رو به نزول هستند. با این حال در واقعیت، آنها پر سر و صدا هستند، آرامش‌بخش نیستند و غذا اغلب تکه‌تکه است، و گاهی اوقات جواهری در میان انتخاب‌های عظیم منوها پنهان شده است. که به وفور با ترافل، علف لیمو، یوزو، پونزو، واسابی انگلیسی و نوری همراه بود، گل کلم کره ای کونجو را انتخاب کردیم که بسیار نرم و چسبناک بود و با مربای فلفل قرمز تقریباً غیرقابل خوردن و یک نت عرضه شد. چگونه ممکن است این سبد ماش با جورو در شفیلد ارتباط داشته باشد؟ مرغ کره ای Konjö بیشتر از همان طعم ساینده بود. دوست‌داشتنی‌ترین چیزی که در آن شب خوردم، میگوهای سیسیلی بود: سبک، شیرین و همیشه کمی آتشین، با سس لیمو، زنجبیل، پونزو و هالاپینو.

اما، به راستش را بگویید، بسیاری از غذاهایی که ما در GPO می‌چرخانیم، در میان بسیاری از فروشندگان، کاملاً شگفت‌انگیز نبودند، بازی بیش از حد پیاز قرمز خام و کمبود گرما یا گیاه در MorMor به‌ویژه قابل توجه است. با این حال، چیزی که GPO در لذیذ بودن فاقد آن است، ساعت ۹ شب جمعه را با پوشش‌های خانه‌های دهه ۱۹۹۰ و با اکتان بالا جبران می‌کند، به‌علاوه مناظر باشکوه خانم‌های لیورپولی کاملاً جذاب در منطقه بار که در یک شب به راه می‌افتند. کاشی‌هایی که خودم به‌عنوان یک زن شمال‌غربی، همیشه قلبم را به اوج می‌رساند.

به‌عنوان محل ملاقات، سوراخ نوشیدن یا مکانی برای خوردن مرغ روی وافل، GPO یک موفقیت قطعی است، اما به عنوان یک مرکز عالی آشپزی، به احتمال زیاد به باز خواهم گشت بازار خیابان دوک، جایی که می‌توانید تجربه نشستن راحت‌تری داشته باشید. به هیچ وجه شب خوبی برای یک طرفدار غذا نبود، اما به جرات می توان گفت که جمعه شب لیورپول هنوز کاملاً پر رونق است.

نام GPO، Metquarter، ۳۵ Whitechapel، Liverpool L1. تمام هفته، ۸.۳۰ صبح تا ۱۱ شب (نیمه شب جمعه و شنبه) باز است. حدود ۲۵ پوند به همراه نوشیدنی و سرویس.