ایسنا/خراسان رضوی رئیس دانشگاه فردوسی گفت: خواسته یا ناخواسته الگوهای مدیریت دانشگاه هستیم و اگر در تدوین طرح‌های توسعه بیشتر اظهار نظر می‌کردیم، وضعیت‌مان بهتر می‌بود.
دکتر محمد کافی صبح امروز ۲۹ شهریور در مراسم نمادین آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ که در دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: امروز شرایط بسیار خاصی داریم و دانشگاه در چنین روزهایی که مملو از دانشجویان نو ورود و حتی خانواده‌های آنان بود و شور و شوقی در آن برپا بود، شاهد حضور حداقلی افراد در اماکن مختلف دانشگاه است و این جلسه نماد محدودیت اجتماعی این روزها است.
وی افزود: دانشگاه تنها مرکز عالی به معنی اینکه فقط دانشجو یا دانش آموخته تربیت کند نیست، بلکه دانشگاه مادری مانند دانشگاه فردوسی وظایف سنگینی به دوش دارد. دانشگاه فردوسی علاوه بر اینکه در مرزهای دانش حرکت می‌کند و در تولید دانش کمک می‌کند در دنیا نیز نقش مهمی دارد و مسئولیت‌پذیری اجتماعی و شرکت در حل مشکلات جامعه را نیز در دستور کار خود دارد.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد گفت: دانشگاه وظیفه آینده‌نگری و پیش‌بینی را دارد تا مشکلی پیش نیاید و باید برای حل آن اقدام کند. در حالیکه امروزه جامعه جهانی دچار معضل و مشکلات فراوانی از جمله مشکلات بیکاری و اقتصادی است، در جامعه ما به دلیل وجود تحریم‌ها، شرایط ویژه‌ای بر کشور حاکم شده و به صورت مضاعف درگیر این مشکلات هستیم. بنابراین از دانشگاهی مانند دانشگاه فردوسی مشهد انتظار می‌رود این روزها در جامعه حضور بیشتری داشته باشد و در جهت تسکین آلام اجتماع و حل مشکلاتی که جامعه با آن درگیر است تلاش کند.
کافی تصریح کرد: شاید اولین جواب در پاسخ به این درخواست این باشد که چه کسی از ما خواسته چنین کاری انجام دهیم و به نظر می‌رسد امروز نباید منتظر باشیم کسی از ما چنین چیزی بخواهد بلکه باید آستین‌های همت را بالا بزنیم و تلاش کنیم که هر کدام از ما در حوزه‌های تخصصی‌مان تلاش کنیم و کمک کنیم تا مشکلات معیشتی مردم، سلامت، مشکلات روحی و جسمی حل شود.
وی ادامه داد: ما بزرگترین مرکز علمی شرق کشور هستیم و انتظار از ما بسیار بالا است و خواسته یا ناخواسته الگوی مدیریت دانشگاه‌ها هستیم. انتظار از همکاران دانشگاهی این است که با حداکثر روحیه، امیدواری و رأفت در سال تحصیلی جدید در وهله اول به دانشجویان کمک کنند و در وهله دوم به همکاران خود برای حضور درصحنه پژوهش، فناوری و تولید ثروت در جامعه کمک کنند، ما خودمان را کمتر باور داریم. در این روزها همکاران مصاحبه می‌کنند و همین اظهار نظرها که به نظر ساده می‌آیند برای جامعه بسیار راه‌گشا است. شاید اگر بیشتر مشارکت می‌کردیم در اظهار نظر در تدوین طرح‌های توسعه وضعیت‌مان بهتر بود. امیدواریم روز به روز شاهد این باشیم که پروژه‌ها و تزهای استادان و دانشجویان در جهت پیشرفت جامعه حرکت کنند.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ