«اصفهان» به عنوان شهری تاریخی دارای کالبدی زنده است که به سوی مقصدی درحال توسعه و دگرگونی است. مفهوم زنده بودن شهر می‌تواند در ابعاد مختلف ظاهری و باطنی بیان شود. بستری که مردمان در آن درحال زندگی و رشد هستند، دربرگیرنده جنبه‌های مختلف زندگی یک فرد و همزمان با آن‌ها دچار دگرگونی و تغییر می‌شود. تمامی این تغییرات به تفکر انسان های ساکن در آن باز می شود. «اصفهان» سومین شهر بزرگ و پرجمعیت در کشور است که از لحاظ گردشگری به عنوان یک ” شهر موزه ” بزرگ و مظهر فرهنگ و تمدن ایران شناخته می‌شود. این شهر نیز دومین شهر به لحاظ صنعتی در کشور است. جاذبه‌های فیزیکی و محیطی مانند پارک‌های ساحلی زاینده رود، آب و هوای معتدل، موقعیت مناسب جغرافیایی و ارتباطی و پیشرفت‌های اقتصادی و فرهنگی از دیگر ویژگی های شهر است. در سال ۱۳۹۸ و ۲۰۱۹ میلادی مانند سایر شهرهای تاریخی جهان باچالش‌های توسعه دست و پنجه نرم می‌کند. مسائلی چون توسعه شهری، محیط زیست، تقابل فرهنگ سنتی و مدرن، تغییرات کلان اجتماعی و اقتصادی و غیره ازجمله این موارد هستند. ماحصل تمامی کنش‌های توسعه در اصفهان منتج به شرایط حال حاضر این شهر شده است. خشکسالی، آلودگی هوا، پروژه‌های نیمه تمام شهری، حمل و نقل عمومی همگانی اصفهان کنونی را به نمایش می‌گذارد. مجموعه حاضر سعی دارد تا اصفهان امروز را به تصویر بکشد.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ