خبرگزاری مهر – گروه استانها: ساخت بنای بیمارستان نمازی به همت محمد نمازی، در سال ۱۳۳۱ آغاز شد و در سال ۱۳۳۴ به بهره‌برداری رسید. این بیمارستان در باغی به مساحت ۲۵ هکتار و زیربنای ۷۵۰۰ مترمربع و ۳۰۰ تخت احداث شد. در آن زمان، بیمارستان نمازی، مجهزترین بیمارستان خاورمیانه محسوب می‌شد. در سال ۱۳۵۱ نمازی تصمیم به توسعه بیمارستان گرفت اما در بیستم فروردین ماه آن سال درگذشت. توسعه بیمارستان در سال‌های بعد ادامه یافت و در سال ۱۳۶۷ تعداد تخت‌های بیمارستان به بیش از ۶۰۰ رسید.
این بیمارستان که یک بیمارستان آموزشی، تخصصی و فوق تخصصی است اکنون در طول ماه بالغ بر شش هزار و ۵۰۰ مراجعه کننده بستری دارد و تعداد تخت‌هایش نیز تا سال ۹۷ به هزار تخت رسیده است.
در عین حال تا سال گذشته در ماه یک هزار و ۵۷۰ عمل در این بیمارستان صورت می‌گرفت ضمن اینکه تعداد پرشماری بیمار نیز از استان‌های جنوبی و همجوار کشور به این بیمارستان مراجعه دارند.
بیمارستان نمازی یکی از نمادهای پزشکی جنوب کشور و حتی ایران است که سرگذشت آن به گستردگی علم پزشکی این شهر محسوب می‌شود. این مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی خاستگاه چهره‌های مطرح طب به شمار می‌رود که اگر بخواهیم فهرستی از آن تهیه کنیم به اندازه کتب تاریخی و حتی پزشکی می‌شود.
به هر روی هر بنایی روزی به دلیل فرسودگی هرچقدر هم که پابرجا باشد نیاز دارد یا بازسازی یا از نو ساخته شود، اما بیمارستان نمازی از جنس آن بناهایی نیست که بشود به خاطر دیرینه بودنش آن را در زمره فضاهایی گذاشت که از نو ساخت.
بیمارستانی که تا امروز هم کاربری پزشکی و درمانی آن انعطاف پذیر بوده است
بیمارستان نمازی گرچه از نخستین مراکز درمانی ایران به شمار می‌رود که بر اساس استانداردهای دوره خود ساخته شد، اما ساختار آن به نوعی بنا شد که تا امروز هم کاربری پزشکی، آموزشی و درمانی آن انعطاف پذیر بوده و گاهی نقاطی از این بیمارستان بر متولیان آن روی گشوده که در گذشته تصور آن وجود نداشته است.
در ورودی این بیمارستان دانشکده مامایی و پرستاری خود نمایی می‌کند، سپس آرامگاه محمد نمازی به شکلی ساده پیش از ورودی ساختمان‌های چندگانه در کنار مسجد این بیمارستان قرار دارد و ده‌ها بخش و واحد درمانی خدمات گسترده‌ای به بیماران ارائه می‌کند، در حالی که بیمارستان چشم پزشکی خلیلی نیز در ادامه آن قرار دارد و یکی از دیدنی ترین بخش‌های این بیمارستان که ویلای نمازی در آن قرار دارد، گنجینه‌ای گران بها از یادگارهای محمد نمازی در خود جای داده است.
گردشگری سلامت فدای ساخت و سازهای بی قواره بنام پزشکی شد
شاید در سال‌های اخیر تصوری وجود داشت که بهترین مکان برای ساخت بیمارستان و مراکز درمانی نقاطی از شیراز باشد که دارای باغ‌های سر سبز است، اما همین تفکر باعث شد بسیاری از عرصه‌های طبیعی به ویژه حاشیه بلوار شهید چمران و باغ‌های قصردشت به سودای گردشگری سلامت فدای ساخت و سازهایی بی قواره و به دور از استانداردهای مرسوم شود، اما جغرافیای بیمارستان نمازی در دهه ۳۰ شمسی با دور اندیشی بنیان گذاران آن به شیوه‌ای انتخاب شد که بخشی از شهر شیراز را خالی از فضای سبز نکرد بلکه به عرصه‌های طبیعی این شهر افزود در حالی که در سال‌های گذشته به نام ایجاد بیمارستان‌های تخصصی بسیاری از باغ‌های شیراز از بین رفت تا سود سرشار حاصل از درمان بیماران جنوب ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس در جیب کسانی شود که باغ‌های یادشده را گرفتند و به جای آن ساختمان‌های چندین طبقه ساختند.
مرکز درمانی ۲۵ هکتاری که یادآور باغ ایرانی است
شاید یکی از دیدنی ترین بخش‌های بیمارستان نمازی برای مراجعین آن دست کم فضاسازی‌ها و درختکاری هایی است که همچنان آن را متمایز از دیگر مراکز درمانی شیراز کرده و یادآور باغ‌هایی نظیر ارم و جهان نما و دلگشاست که چشم نواز هستند و روحیه این شهر را که به شعر و ادب شهره است به مراجعین آن منتقل می‌سازد.
اینک پس از دهه‌ها خدمات رسانی بیمارستان نمازی به بیماران، زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که قرار است این مرکز درمانی تعطیل شده و از گوشه و کنار گمانه‌هایی است که شاید این بیمارستان برای تبدیل شدن به آسایشگاه سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سفر به شیراز که همزمان با تغییر مدیریت دانشگاه علوم پزشکی این شهر بود در گفت و گو با خبرنگاران گفت: بیمارستان نمازی شیراز با آن دیرینه و نمای سنتی دوست داشتنی بعنوان یک مرکز خدمات درمانی نه فقط برای مردم شریف شیراز بلکه خیلی از استان‌های مجاور شناخته شده است.
مراحل مرمت این بیمارستان دنبال خواهد شد
سعید نمکی با اعلام اینکه سریع‌تر مراحل مرمت این بیمارستان دنبال خواهد شد، افزود: ما به دنبال توسعه این مرکز در شکل یک بیمارستان آموزشی، درمانی و پژوهشی زیر نظر دولت هستیم.
با این حال موضوع ساخت بیمارستانی با نام نمازی ۲ در بخشی از زمین بیمارستان کنونی از ابتدای دهه ۹۰ شمسی قوت گرفته و حتی کشمکش‌هایی میان دانشگاه شیراز و علوم پزشکی در گرفت که در نهایت با وساطت استانداری این قائله پایان یافت، اما آنچه اکنون دوباره سر زبان‌ها قرار گرفته این است که ترافیک میدان نمازی شیراز با وجود ساخت درمانگاه‌های شهید مطهری سپس درمانگاه امام رضا (ع) و کلینیک‌ها و مطب پزشکانی که به واسطه مرکزیت خیابان زند در زمینه درمانی و پزشکی مشکلاتی در زمینه رفت و آمد ایجاد کرده لزوم بازنگری در این طرح را بیش از پیش مشهود ساخته است، زیرا بار ترافیکی این بخش از شیراز با وجود پایانه اتوبوسرانی نمازی، طرح ناقص خطوط ویژه اتوبوس حد فاصل میدان نمازی تا میدان شهرداری و تراکم مراکز آموزشی و دانشکده‌های دانشگاه شیراز کشش ایجاد مرکز درمانی دیگری را ندارد.
چه گزینه‌ای پیش روی متولیان این بیمارستان و مدیریت شهری شیراز است؟
گزینه پیش روی متولیان شهری و پزشکی می‌تواند این باشد که بیمارستان نمازی به عنوان یک نماد تاریخی پابرجا بماند، اما کاربری پزشکی آن جای خود را به آسایشگاهی بدهد و بیمارستان نمازی با استانداردهای به روز و مدرن در نقطه‌ای دیگر از شیراز که توانایی پذیرایی از خیل مراجعین را داشته باشد بدهد، کاری که در کشورهای دیگر در حفظ چنین ساختمان‌هایی انجام می‌گیرد و با حفظ ساختار اصلی آن را به کاری دیگر که آسیبی هم به کالبد اصلی وارد نشود می‌گیرند.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ