ایسنا/خراسان رضوی همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ و خانه‌نشینی تأثیر بسزایی بر صنعت پوشاک جهان و درآمد بزرگترین برندهای تجاری پوشاک داشته است و در حال حاضر نیز بزرگترین رهبران این صنعت برای تامین زنجیره مواد اولیه خود تصمیم‌گیری‌های سختی اتخاذ می‌کنند.
فروش خرده‌فروشی در ایالات‌متحده در ماه مارس رکورد ۸.۷ درصد داشته است و این وضعیت در ماه مارس و ماه آوریل که ماه‌هایی با بیشترین فروش بهاره بوده با کاهش شدید به دلیل خانه‌نشینی روبرو شده است.
بازگشایی دوباره فروشگاه‌ها نیز تحت شرایط خاص خواهد بود و اگر این شرایط مطلوب هم باشد رفتار خریداران مانند گذشته نخواهد بود و درآمد فصلی فروش پوشاک نیز به دلیل اتمام زمان اوج فروش بهاره در این دو ماه که شامل تعطیلات مدارس، عید پاک، روز مادر و سایر رویدادهای بهاری بوده، پایان‌یافته است. بسیاری از مراسم فارغ‌التحصیلی دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها نیز حضوری نخواهد بود و این مورد نیز بر فروش کالاها تأثیر منفی دارد. برای خرده‌فروشان لوکس که درصد قابل‌توجهی از فروش خود را از گردشگران داخلی و بین‌المللی کسب می‌کردند، این تعطیلی با کاهش شدید فروش همراه شده است.
گروه مشاوره بوستون، ائتلاف پوشاک پایدار و شرکت فناوری Higg با عنوان “بازسازی صنعت پایدارتر مد بعد از کووید-۱۹” مسیرهایی پیشنهاد کردند.
جیسون کیبی، مدیر ارشد اجرایی شرکت Higg گفت: بی‌تردید اقدامات پایداری یکی از روش‌های کمک‌کننده به شرکت‌های پوشاک، کفش و نساجی در آغاز رقابت با رقبای تجاری در آینده پساکرونایی خواهد بود.
این گروه مشاوره صنعت پوشاک بیش از ۲۵۰ عضو دارد و برندهایی مانند H&M ، C&A و Patagonia از اعضاء این گروه هستند.
بر اساس اعلام صندوق بین‌المللی پول، احتمالا سال ۲۰۲۰ بدترین وضعیت برای اقتصاد جهانی است و انتظار می‌رود بیش از ۳۰ درصد تجارت صنعت مد از بین برود و اهداف پایداری فروپاشیده شود.
بر اساس نظرسنجی صورت گرفته، ۳۰ درصد از برندهای مد، خرده‌فروشان و تولیدکنندگان اظهار کردند که آمادگی بحران کووید-۱۹ را نداشتند.
پیش‌ازاین همه‌گیری، برنامه‌ها و تعهدات پایداری در صنعت پوشاک در حال تبدیل‌شدن به یک هنجار در بخش‌هایی مانند اجناس لوکس، اجناس ورزشی و مد سریع بود، اما کووید-۱۹ همه این موارد را متوقف کرده است. خرده‌فروشان فروشگاه‌های خود را تعطیل و کارمندان آنان نیز به مرخصی رفتند.
محقق این تحقیق اظهار کرد: برای بسیاری از برندها، هزینه‌های غیرضروری در حال حاضر غیرقابل پرداخت و یا مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند و حاصل بررسی آنان برنامه‌های پایدار بوده است.
بر اساس این گزارش، برگشت به حالت پایدار خطرات جدی برای مشاغل به همراه دارد، اما شرکت‌ها آن را پذیرفتند و نگرانی آنها برگشت دوباره رهبران صنعت مد تجدیدپذیر است.
این گزارش راهنمایی جامع برای تصمیم‌گیرندگان صنعت مد ارائه داده که در ذیل موارد مختلف آن ذکرشده است:
نجات از بحران اقتصادی با حفاظت از دارایی‌های اساسی
محافظت از کارگران، کارمندان، سرمایه، شرکای باارزش، اعتماد و پشتیبانی از مشتریان مهم است و این لحظه فرصتی برای حذف پیچیدگی موارد معمول و هزینه‌های غیرضروری به‌منظور آماده‌سازی برای سرمایه‌گذاری مجدد است.
رفع فوری چالش‌های همکاری با تامین کنندگان
رهبران اهمیت گفت‌وگوی آزاد و مشارکت سازنده در سراسر زنجیره تولید را برای تشخیص راه‌حل‌های مشترک برای حمایت از معیشت کارگران و حفظ اعتماد آنان به رسمیت می‌شناسند و به نظر آنان لغو سفارش‌ها آخرین راه‌حل خواهد بود.
پایداری طی راهبردهای بازیابی مشاغل
پایداری پس از بحران برای شرکت‌های قدرتمند ضروری خواهد بود. رهبران صنعت پوشاک، پایداری را در تصمیم‌گیری‌های پس از همه‌گیری اساسی می‌دانند.
شفافیت
شرکت‌ها باید از دیجیتالی شدن، الگوهای ابتکاری کسب‌وکار و راه‌حل‌ها برای ارزیابی و نشان دادن منافع مثبت زیست‌محیطی و اجتماعی برای ذینفعان استفاده کنند.
خاویر سارا، مدیرعامل رهبر جهانی گروه مد و کالاهای لوکس گفت: ” این بحران یک فرصت است تا شرکت‌ها تغییر کنند و با واقعیت جدید سازگار شوند. پایداری در این تغییرات، عامل مهمی است که برندگان را از بازندگان تفکیک می‌کند. ”
بحران کروناویروس و صنعت پوشاک در آسیا
وضعیت معیشت میلیون‌ها کارگر پوشاک آسیا به دلیل لغو سفارش برندهای برتر مد، در معرض خطر قرار دارد. به دلیل تعطیلی فروشگاه‌ها در جهان بسیاری از خرده‌فروشان غربی سفارش‌های خود را لغو کرده و یا خواهان تخفیف از کشورهایی مانند کامبوج و بنگلادش هستند و این عملکرد آنان موجب اخراج و یا عدم پرداخت دستمزد کارکنان این صنعت در آسیا شده است.
بر اساس اظهارات متخصصان این بخش حدود ۶۰ میلیون کارگر پوشاک برای رفع این بحران تلاش می‌کنند و برندها نیز باید در این بحران مسؤولیت پذیر باشند.
کنسرسیوم حقوق کارگری (WRC) با بررسی ۲۷ مورد عملکرد فروشندگان پیشرو جهان مد گفت: برندهای بزرگ مانند ادیداس، H&M و زارا متعهد شدند که کلیه سفارش‌های خود را دریافت کنند، بااین‌حال، گروه نظارت مستقر در ایالات‌متحده دریافته که نیمی از آنها نسبت به انجام قراردادهای خود چنین تعهدی ندارند.
چندین خرده‌فروش ازجمله ASOS ، C&A ، Edinburgh Woolen Mill، Gap و Primark اظهار کردند: باوجود این‌که در تلاش بودند تا تأثیر اقتصادی عدم تحویل سفارش‌های خود را کاهش دهند اما مجبور شدند برخی از سفارش‌های خود را متوقف یا لغو کنند.از طرف دیگر، تولیدکنندگان ابراز ناامیدی از عدم امکان مذاکره با خریداران غربی کردند که باعث ضرر شغلی آنان شده است.
یکی از تهیه‌کنندگان عمده پوشاک در جنوب هند گفت: “ازنظر خریداران، هرگز فضای واقعی برای مذاکرات وجود نداشته است.”
پنه لوپه کییتسیس، معاون تحقیقات WRC گفت: چندین برند در ماه جاری پس از اعتراض عمومی برخی موارد لغو شده را دوباره سفارش دادند، اما همه سفارش‌ها را دوباره تکرار نکردند، برخی برندهای دیگر درخواست تخفیف و تاخیر در پرداخت داشتند.
پیش‌ازاین تخمین زده‌شده بود که سفارش‌ها تا حدود بیش از ۲۴ میلیارد دلار لغو شود، اما با توجه به عقب‌نشینی برخی برندها، این رقم متفاوت خواهد بود.
فدراسیون بین‌المللی تولیدکنندگان نساجی گفت: سفارش‌های پوشاک تقریبا یک‌سوم کاهش‌یافته است.
وی گفت: “کروناویروس، مانند فاجعه رانا پلازا است. به موجب این فاجعه در سال ۲۰۱۳ در بنگلادش ۱۱۳۵ نفر از کارگران بخش پوشاک جان خود را از دست دادند و موجب وضع قوانین جدید و بهبود شرایط کارگری و حقوق کارگران این صنعت شد.
برخی از ناظران صنعت پوشاک معتقدند که توجه ناشی از کروناویروس به این صنعت می‌تواند انگیزه‌ای جدید برای پاکسازی زنجیره‌های تامین فراهم کند، اما برخی دیگر در هراسند که نتیجه این کار دستاوردهای اخیر کارگران را نیز از بین ببرد.
اعتبار در معرض خطر
در گزارش اخیر مشاوران مدیریت مک کینزی آمده است که ممکن است در سال ۲۰۲۰ درآمد شرکت پوشاک ۲.۵ تریلیون دلار کاهش یابد و هشدار داد که بنگاه‌های پوشاک در معرض آسیب سخت قرار دارند.
برندهای پوشاک، اتحادیه‌ها و سازمان‌های کارفرما هفته گذشته اعلام کردند: کارگروهی توسط سازمان ملل متحد به‌منظور کمک به تولیدکنندگان در پرداخت دستمزد و عبور از این بحران ضمن اطمینان از دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و رفاه کارگران ایجادشده است.
بر اساس WRC، برخی از خرده‌فروشان که از این ابتکار عمل حمایت می‌کنند، از تامین تمام سفارش‌های انجام‌شده و یا در دست انجام توسط حمایتگران اطمینان ندارند.
فیونا گوچ، مشاور ارشد سیاست در گروه مشاوره Traidcraft Exchange گفت: “برخی برندها روابط پیروز را بر قراردادهای موفق ترجیح دادند.”
وی گفت: “خرده‌فروشان از بحران کووید-۱۹استفاده می‌کنند تا از تامین‌کنندگان تقاضای تخفیف کنند و از این شرایط برای اهداف مالی به نفع خود استفاده کنند و این رفتار آنان پسندیده نیست و باید بدانند هرگونه رفتار ناپسند امروز در اعتبار آینده آنان تأثیرگذار خواهد بود.”
کارشناسان سرمایه‌گذاری گفتند: شرکت‌هایی که نسبت به حقوق کارگران طی بحران منصف و شفاف باشند، می‌توانند سرمایه‌گذاران بااخلاق بیشتری را جذب کنند.
در این شرایط گروهی متشکل از ۲۸۶ سرمایه‌گذار بیش از ۸.۲ تریلیون دلار از دارایی خود را برای روابط خود هزینه کردند تا از کارگران در زنجیره‌های تامین محافظت کنند.
تخفیف و لغو
دو عرضه‌کننده بنگلادشی گفتند: برخی از فروشندگان مانند Edinburgh Woolen Millبریتانیا خواستار تخفیف حداکثر ۷۰ درصدی هستند، رقمی که موجب ضرر مالی به تامین‌کنندگان آنان می‌شود.
یکی از صاحبان کارخانه در هند گفت: این شرکت خواهان تخفیف ۵۰ درصدی است. به عقیده وی این شرکت بریتانیایی شرکتی فرصت‌طلب، غیرمعقول و غیراخلاقی است.
این شرکت که صاحب برندهایی همچونJane Norman و Peacocks است در مذاکرات خود با تامین کنندگان در جستجوی روشی است که بیشترین سود برای آنان را به دنبال داشته باشد.
سخنگوی شرکت مذکور گفت: “این روش کاری ما نیست اما شرایط فعلی به‌گونه‌ای است که این عملکرد را به یک ضرورت تبدیل کرده است.”
بسیاری از برندها از بندهای خاص در قراردادها استفاده کرده‌اند و با استناد به شرایط ویژه و پیش‌بینی‌نشده برای لغو سفارشات استفاده می‌کنند، اما کارشناسان حقوقی گفتند که مشخص نیست این همه گیری ویروس تحت پوشش این بخش‌های قرارداد باشند.
سازمان بین المللی کارفرمایان (IOE) بزرگترین شبکه جهانی بخش خصوصی گفت: برندها معمولا در مذاکره با تامین کنندگان با مسئولیت پذیری عمل کرده‌اند.
روبرتو سوارز سانتوس، دبیر کل IOE گفت: “همه برندها و خریداران تحت‌فشار هستند و مقررات انعطاف‌پذیر اعمال‌شده در حال حاضر تا حدی کارایی داشته است.در اوضاع کنونی هیچ‌کس نمی‌تواند یک وضعیت کاملا خوشحال‌کننده داشته باشد.”
کارگرانی که به این طریق بیکار شدند به سمت مشاغل استثمارگر رفته درنتیجه قربانی کار اجباری می‌شوند و ممکن است فرزندان آنان نیز مجبور به کار شوند.
در کشورهایی مانند میانمار، کارخانه‌ها کارگران را به دلیل کاهش سفارش‌ها اخراج کرده‌اند.
آرونا کاشیاپ، مشاور ارشد بخش حقوق زنان گفت: “ما باید اطمینان حاصل کنیم که حقوق و شرایط کارگران به دلیل این بحران کاهش نمی‌یابد.”
درحالی‌که اکثر کارخانه‌ها هنوز هم در کامبوج فعالیت می‌کنند و برخی در حال بازگشایی هستند اما صدها بنگلادشی با بازگشایی کارخانه‌ها، به دلیل عدم رعایت فاصله اجتماعی و بهداشت نگران هستند.
زنانه‌دوزی‌های کامبوج گفتند: آنها از عدم سلامتی در محل کار خود می‌ترسند اما برای تامین نیازهای خانواده خود مجبور به کار هستند.
یک منبع کار وزارت بنگلادشی گفت: کارخانه‌های بازگشایی‌شده ۵۰۰ واحدی قادر به اجرای طرح فاصله اجتماعی در بین کارگران نیستند.
ارتقاء مکان‌های کاری ایمن یکی از اهداف کارگروه تحت حمایت ایالات‌متحده است که از اهداکنندگان، موسسات مالی و دولت‌ها خواسته است دیگر اقدامات مانند دسترسی به اعتبار، مزایای بیکاری و حمایت از درآمد را تسریع کنند.
فعالان، خواستار برنامه‌های رفاه و تامین اجتماعی در کشورهای تولیدکننده پوشاک شدند تا با حمایت از برندها، تامین مالی شوند و خواهان تنظیم مقررات در کشورهای غربی هستند تا شرکت‌ها را وادار کنند از روش‌های ناعادلانه تجارت، استثمار نیروی کار و برده‌داری مدرن جلوگیری کنند.
به گفته جنی هولدکرافت از IndustriALL ، اقدامات اتحادیه جهانی کارگری با ۵۰ میلیون عضو ممکن است به‌اندازه لازم برای کارگران پوشاک و برندها برای ایجاد زنجیره‌های عرضه عادلانه کافی نباشد.
پویایی قدرت در صنعت باعث می‌شود تا برندها از رفتار خودمحور دور شوند و باید استانداردها در سراسر این بخش افزایش یابد.
منابع:
reuters.com
environmentalleader.com
www.forbes.com
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ