خبرگزاری مهر، گروه سیاست- محسن احدی؛ دستگاه سیاست خارجی هر کشوری ویترین بین‌الملل دولت‌ها وملت‌ها در عرصه جهانی است و دولتمردان و مدیران وزارت وزارت خارجه تلاش می‌کنند با موضع‌گیری‌های به موقع، به اعتبار و جایگاه دستگاه دیپلماسی کشورشان در عرصه بین‌الملل بیافزایند اما در حدود یک ماه اخیر در دو رویداد بین‌المللی مهم، دستگاه دیپلماسی کشورمان دچار انفعال شد.
۱. تاخیر در محکومیت کودتا در بولیوی
شامگاه یکشنبه ۱۹ آبان بود که «اوو مورالس» رئیس جمهور بولیوی تحت فشار نیروهای نظامی این کشور از مقام خود استعفا کرد. وی دلیل این اقدام را جلوگیری از تسری یافتن خشونت و ریخته شدن خون مردم اظهار داشت.
وزارت امور خارجه درنهایت دو روز بعد از بروز کودتا در بولیوی و در شامگاه سه‌شنبه ۲۱ آبان طی بیانیه‌ای که از سوی سیدعباس موسوی سخنگوی دستگاه دیپلماسی منتشر شد، با شبه کودتا دانستن آنچه در این کشور رخ می‌دهد، دخالت خارجی به‌خصوص آمریکایی‌ها را در امور بولیوی محکوم کرد.
در این میان اما اظهارنظری از سوی ظریف چه در قالب سخنرانی، انتشار توئیت یا تماس تلفنی با مقامی از مقام‌های بولیوی یا دیگر کشورهای آمریکای لاتین دیده نشد و در کنار انفعال وزارت امور خارجه، شاهد انفعال شخص وزیر نیز بودیم.
این انفعال دو روزه در حالی بود که بسیاری از کشورها و چهره‌های سیاسی در جهان ازجمله ترکیه و روسیه کودتا در بولیوی را محکوم کرده بودند.
این اتفاق در حالی رخ داد که در رویدادهای مشابه و در جریان کودتای ۲۰۱۶ ترکیه و ۲۰۱۸ ونزوئلا، دستگاه سیاست خارجی و همچنین محمدجواد ظریف بلافاصله مواضع قاطی در اعلام حمایت از دولت‌های قانونی مستقر و مخالفت با کودتاچیان اتخاذ کردند.
تعلل دستگاه سیاست خارجی در محکومیت کودتا در بولیوی به حدی بود که شبکه یورنیوز اظهار داشت: دولت ایران که روابط خوبی با دولت چپ‌گرای بولیوی داشته، هنوز واکنش رسمی به این رویداد نشان نداده است.
انفعال دولت و دستگاه سیاست خارجی در قبال بروز کودتا در بولیوی در حالی ادامه بود که دولت و شخص رئیس جمهور این کشور بارها از ایران حمایت و در مقابل زیاده‌خواهی‌های آمریکا از کشورمان حمایت کرده بودند.
۲. عدم محکومیت عربستان در اغتشاشات اخیر
در حالی که بعد از اعلام افزایش قیمت و همچنین سهمیه‌بندی بنزین به یکباره کشور دچار یک بحران سیاسی شد و دشمنان انقلاب و نظام که در مدت دو سال اخیر از ایجاد فشار حداکثری علیه تهران ناکام مانده بودند، با حمایت‌های گوناگون از پیاده‌نظام داخلی خود سعی کردند ناامنی و بی‌ثباتی را در ایران ایجاد کنند.
در این میان نقش رسانه‌های سعودی از قبیل ایران اینترنشنال (رسانه سعوی فارسی زبان که سال گذشته روزنامه گاردین افشا کرد بودجه خود را از سوی حکام ریاض دریافت کرده و سعود القحطانی از رابطان دربار سعودی با مدیران این رسانه است) و العربیه در دمیدن بر موج آشوب بسیار پررنگ بود.
از سوی دیگر سخنرانی سردار حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران در جمع مردمی که برای محکومیت آشوب‌های اخیر به خیابان آمده بودند، به نقش عربستان سعودی در اغتشاشات اخیر در ایران اشاره کرد و اظهار داشت: من باز هم به دشمنان می‌گویم، به آمریکا، انگلیس، اسرائیل و به آل سعود، شما ما را در میدان تجربه کرده‌اید، سیلی‌های مستحکمی خورده‌اید و نتوانسته‌اید پاسخ بدهید.
در این میان اما وزارت امور خارجه و دستگاه دیپلماسی عمومی و همچنین شخص وزیر، تاکنون واکنش جدی به میدان داری رسانه‌های سعودی و نقش عربستان در خط دهی به آشوب‌گران نشان نداده و از این موضوع عبور کردند.
همچنین دستگاه سیاست خارجی سفیر سوئیس در تهران را تنها به دلیل اعتراض به اظهارات مقام‌های آمریکایی در حمایت از اشرار احضار کرد. با توجه به این موضوع که این کشور حافظ منافع عربستان سعودی نیز هست، انتظار می‌رفت ایران مراتب اعتراض خود به اقدامات ریاض را به سوئیسی‌ها اعلام می‌کرد.
سیدعباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست خبری خود با خبرنگاران با اشاره به شرارت‌های آشوب‌گران گفت: ما امیدواریم کشورهایی که دانسته یا نادانسته، البته ما معتقدیم دانسته از اعتراضات حمایت کردند، مسئولیت کار خود را بپذیرند.
کلی‌گویی سخنگوی دستگاه دیپلماسی و عدم واکنش محمدجواد ظریف به این موضوع نشان می‌دهد که هنوز مسئولان وزارت امور خارجه نسبت به خرابکاری‌های سعودی‌ها بی‌تفاوت بوده و در تشخیص منافع حیاتی کشور دچار انفعال یا سردرگمی شده‌اند. با توجه به سکوت ظریف در هردوی این موضوعات، این سوال مطرح می‌شود که وزیر امور خارجه چه زمانی در قبال رویدادهای به این مهمی موضع خواهد گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ