کریستیانو رونالدو ستاره اجتناب ناپذیر یک تریلر سینمایی است

W نه دقیقه برای بازی در یک شب هیجان انگیز و بسیار وحشی در اولدترافورد این یکی از موارد است. رونالدو بسیار خوب عمل می کند ، جبر پرواز ، سرعت ، زمان ، گرانش ، تماس ، میلیون ها معادله و نشانه های ماهیچه ای که باعث می شود این لحظات کار کنند.

دو قدم سریع و پرس با پای راست و رونالدو از مری دمیرال فاصله گرفت و به هوای اولدترافورد رفت. وقتی رونالدو این کار را می کند اتفاقات شروع می شود. زمان می گذرد. به نظر می رسد اشیا، اجسام، فشار همه از بین می روند، و ناگهان در آن عکس فوری او تنها فردی است که در آن هوا تنهاست و بازی را در دست دارد.

چه می شود. این یک بازی درخشان ، باز و پر سر و صدا بود. و با این حال برای دوره های طولانی در نیمه اول، زمانی که یونایتد با نتیجه ۲-۰ در مسیر پیروزی ۳-۲ شکست خورده بود، چیزی در مورد آن وجود داشت. در پایان ، آناتومی مانند این ماشین قرمز عجیب به نظر می رسید: استعداد بسیار باشکوه ، اما بسیار شکننده ، مستعد سقوط ، هنرمند یک حذفی که به نظر می رسد دوره های طولانی مدت هر برخورد را روی گاز خود می گذراند. هیجان انگیز و سینمایی بود. اما این دقیقا کجا پیشرو است؟ که ایده عالی به نظر می رسد. اما پس از آن ، او تقریباً سه سال است که در این کار مشغول است. بهتر است در این موارد زیاد عجله نکنید.

این وا تیم کارگران و دوندگان Solskjær ، با محور McTominay-Fred جایگزین ادعاهای تزئینی بیشتر پل پوگبا و جیدون سانچو. منطقی بود. در جیان پیرو گاسپرینی او با نوعی ضد اوله روبرو شد ، مربی ای که ستاره نیست اما وسواس گروهی ، مکانیک بازی تیمی را دارد. آتالانتا در مورد درد است به این تیم طحال ، قلب ، روده ، پاها و سایر قسمت های بدن مرتبط را مورد بررسی قرار می دهد. و باید گفت که این یونایتد عجیب و غریب با آن چالش روبرو شد، اما نه قبل از اینکه به نظر می رسید آماده غرق شدن باشد.

با گذشت سه دقیقه تماشای چهار پیراهن سفید در برونو فرناندز در منطقه خودش مشاهده شد. آتالانتا می دانست که اینجا چه کار می کنند. هر بار که آرون وان بیساکا یا هریک از خط میانی توپ را در اختیار می گرفت ، پرس پرتاب می شد و پاس های شتابزده و ناراحت کننده ای به دست می آورد. و آتالانتا با ساده ترین گلها پیش افتاد. ابتدا لوئیس موریل با یک ضربه آزاد سریع دوید. هیچ فشاری ، هیچ مقاومتی وجود نداشت. بازیکنان یونایتد کنجکاو به نظر می رسیدند ، اما حضور نداشتند. این ضربه عرضی ماریو پاسالیچ را در جلو دروازه پیدا کرد و به راحتی توپ را در گوشه مقابل کاشت. مستقیماً توسط دمیرال وارد شد هری مگوایر نزدیکترین مدافع بود اما سیستم او خراب بود ، یک فریب مشترک.

یونایتد عقب نشینی کرد. حتی در چنین لحظاتی به نظر می رسد برخی از اعضای تیم با زندگی جرقه می زنند و زمزمه می کنند. میسون گرینوود به وضوح عاشق بازی با رونالدو است. او همیشه می خواهد تعویض کند ، رونالدو را کنار بزند ، مغزش را انتخاب کند.

خود رونالدو با دو ضربه به سمت دروازه آمد چهار بازی گذشته او اما او خوب بازی می کرد ، خوب پیوند می زد ، خوب حرکت می کرد. او ممکن است دیگر در مرحله امپراتوری خود نباشد. اما رونالدو فوتبالیست سخاوتمند و مرد تیمی است. و او آماده بود ، در حالی که نه دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود ، زیرا بازی به نظر می رسید که در حال سقوط است ، آماده حل و فصل است. سوالات بی پاسخ در سراسر زمین وجود داشت. چگونه ممکن است با دو هافبک عمیق بازی کنید و باز هم خود را بی شمار بدانید؟ چگونه ممکن است که هر سه مهاجم در داخل همپوشانی داشته باشند و همچنان مرکز را خالی بگذارند؟ مهم نیست صحبت های کلی درباره سفت شدن ، معماری داخلی این تیم ، جزئیات دقیق کجاست؟