ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس مذهبی گفت: در شهادت علی‌اصغر(ع)، سند مظلومیت امام حسین(ع) کاملاً عیان و آشکار است و به نظر من شهادت علی‌اصغر(ع)، مظلومیت محض امام در جامعه این‌چنینی است.
حجت‌الاسلام حمیدرضا ویژه در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص جایگاه حضرت علی‌اصغر(ع)، اظهارکرد: لازم است که از امامت و ولایت، فهم درستی داشته‌باشیم. می‌دانیم امام و ولی که از طرف خداوند منسوب می‌شوند کسانی هستند که حریص به هدایت و دستگیری مردم هستند، با توجه به این موضوع می‌توان مشاهده کرد که امام حسین (ع) در تمام مسیری که پیموده‌اند تا به کربلا برسند، منزل به منزل با رفتن به خیمه افراد و یا خواستن آنها و … تمام توجه خود را برای هدایت افراد به سمت مسیر مستقیم صرف می‌کردند. به این ترتیب چنین امامی با این خصوصیات در کربلا حضور پیدا کرده‌است و برای دستگیری از مردم حاضر است از مال، آبرو و جان خود بگذرد. لذا با توجه به سخنرانی‌های امام(ع) در شرایط مختلف درمی‌یابیم که ایشان همواره به دنبال هدایت حتی یک نفر از مردم بوده‌اند.
وی ادامه داد: با توجه به این نگرش و دیدگاه ما می‌بینیم که امام حسین(ع) خانواده و فرزندان خود را آوردند. آنها نیز با توجه به افق دید امام در مسیر الهی شدن، حاضر بودند برای کمک و یاری ایشان در مسیر هدایت، حتی قربانی شوند. بنابراین اگر این‌گونه به بحث امام توجه کنیم، طبیعی است که امام حتی علی‌اصغر(ع) خود را به میدان بیاورند. نکته قابل توجه درخصوص حضرت علی‌اصغر(ع) این است که دو نقل‌قول درخصوص ایشان وجود دارد که یکی از آنها مربوط به وداع بوده و دیگری اینطور بیان شده‌است که امام حسین(ع) به میدان آمدند و دشمنان را مخاطب قرار دادند: شما با من مشکل دارید و با فرزند ۶ ماهه من که مشکلی ندارید، اما متأسفانه پس از این سخن، چنین جنایت بزرگی اتفاق افتاد.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: در هر دو نقل‌قول، در واقع امام حسین(ع) می‌خواستند به طریقی لشکر مقابل را با سوالی جدی مواجه کنند و به تعبیری همانطور که در جاهای دیگری بیان کرده‌اند به دشمنان بگویند” اگر دین ندارید حداقل آزاده باشید”. در حقیقت امام می‌خواهند به آنها بفرمایند که مرز انسانیت را خراب کرده‌اند. از طرفی اگر فردی به سمت ایشان می‌آمد و به عنوان مثال برای علی‌اصغر(ع) و سایر اصحاب آب می‌آورد، مطمئناً آن شخص نیز هدایت می‌شد.
ویژه افزود: به این معنی که اگر فردی برای امام قدمی بردارد، مطمئناً هدایت می‌شود و شرایطش تغییر می‌کند. بنابراین اگر این‌گونه به داستان (واقعه) نگاه کنیم، آوردن علی‌اکبرها، قاسم‌ها و… مشخص خواهدشد. به طوری که امام حاضرند برای نجات جامعه‌ای که در منجلاب فساد فرورفته‌است، از همه چیز خود بگذرند. در واقع امام برای آن که جامعه و انسان‌ها را از این شرایط خارج کنند و آنها در مسیر هدایت قرار گیرند از تمام مال، خانواده، آبرو و همه چیز خود می‌گذرند.
وی تصریح کرد: در کربلا و عاشورا دوسبک زندگی تجلی پیدا کرده‌است. یکی از این سبک‌ها، زندگی الهی محض است که در مرکزیت آن امام و ولی قرار دارد. بنابراین هرآنچه که امام و ولی راضی باشد، بقیه افراد نیز انجام می‌دهند و هر آنچه که ناراضی باشد، سایر افراد انجام نخواهندداد و به هر آنچه که ولی اذن دهد، عمل خواهندکرد و آنچه را اذن ندهد، انجام نخوهندداد. بنابراین حضرت اباالفضل(ع) در برابر امام خود قرار گرفته‌اند و بیان این که قمربنی‌هاشم در برابر برادر خود بوده‌اند و به دلیل رابطه قوم و خویشی امام را یاری کرده‌اند، در واقع تنزل بحث است. بنابراین این سوال پیش می‌آید که سایر اصحاب که رابطه خویشاوندی نیز نداشته‌اند چرا خود را فدا کرده‌اند؟
این کارشناس مذهبی تشریح کرد: به این ترتیب حضرت زینب(س) فرزندان خود را فدای امام و ولی می‌کند، این موضوع شخصی نیست و درخصوص تبعیت و اطاعت از امام است. در مباحث تاریخی بسیار درباره رباب صحبت شده‌است و بنابراین ایشان که شخصیت بسیار عالی داشته‌اند علاوه بر این که در برابر شوهر خود قرارداشته‌اند، در برابر امام خود بوده‌اند. این موضوع درخصوص تمام اصحاب و یاران امام حسین (ع) صدق می‌کند و لذا همه یاران در برابر ایشان اطاعت و تبعیت محض داشته‌اند.
ویژه اضافه کرد: وقتی درمورد مسیر امام صحبت می‌کنیم، درواقع درخصوص مسیر و راه خداوند سخن می‌گوییم. بنابراین کسی که در این مسیر قدم بردارد، مصیبت‌ها و مشکلات بسیار کوچک شده و معنا پیدا نمی‌کنند، زیرا این مسیر، مسیری الهی است. به این ترتیب وقتی نگاه، تبعیت از امام معصوم باشد مصیبت‌ها آسان و قابل تحمل خواهندشد و لذا این نگرش باعث فداکاری‌هایی نظیر ایثار رباب خاتون می‌شود که فرزند خود را فدای امام و ولی خود می‌کند.
وی تأکید کرد: این موضوع، درس بزرگی برای ما دارد به طوری که اگر ما نیز در مسیر ولی و امام زمان(عج) خود قدم برداریم، مصیبت‌ها و بلایا بسیار آسان خواهندشد. به عنوان مثال می‌توان به خانواده شهدا اشاره کرد، خانواده‌هایی که یک، دو و حتی گاهی سه فرزند آنها به شهادت رسیده‌اند، اما صبوری پیشه کرده‌اند، زیرا مسیر، مسیری الهی است.
این کارشناس مذهبی درخصوص دلایل امام حسین(ع) از پاشیدن خون حضرت علی‌اصغر(ع) به آسمان بیان کرد: در شهادت علی‌اصغر(ع)، سند مظلومیت امام حسین(ع) کاملاً عیان و آشکار است. امام می‌خواستند به طرف مقابل و دشمنانی که به ظاهر ادعای دینداری دارند، بفهمانند که تا چه اندازه مرزهای بشریت و انسانیت را رد کرده و در بعد حیوانی و یا حتی بدتر از حیوان، رفتارهای این‌چنینی از خود بروز می‌دهند. همچنین امام با این کار به مردم در طول تاریخ نشان داده‌اند که امام ممکن است تا اندازه‌ای تنها شود. به نظر من شهادت علی‌اصغر(ع)، مظلومیت محض امام در جامعه این‌چنینی است.
ویژه ادامه داد: چنین رفتاری با کودک ۶ماهه نشان می‌دهد، مسیری که جامعه طی کرده‌است تا چه اندازه اشتباه بوده و جامعه تا چه حد به قهقرا رفته‌است. چنین رفتاری با امامی که برای نجات چنین جامعه‌ای آمده‌است، سقوط جامعه را نشان می‌دهد.
وی افزود: بنابراین به نظر من امام حسین(ع) با شهادت علی‌اصغر(ع) نشان داده‌اند که انسان‌هایی که در مقابل ایشان قرار می‌گیرند تا چه اندازه سقوط کرده‌اند. امام حسین(ع) به کوفه آمدند تا نشان دهند که متأسفانه جامعه سیر صعودی خود را چگونه طی کرده‌است و حاضر است برای قدرت و ثروت به چه جنایت‌هایی مرتکب شود. امام حسین(ع) با پاشیدن خون علی‌اصغر(ع) به آسمان در واقع بیان کردند که تنها خداوند است که مصیبت‌ها و ظلم رواشده بر من را می‌بیند و مسیر الهی درواقع یعنی همین که انسان همه چیز خود را فدا کند و در این راه است که تحمل مشکلات آسان می‌شود. در چنین شرایطی که دشمنان ظلم‌های بسیاری به امام و یاران و خانواده ایشان کردند، امام برای آنها از هیچ لطفی فروگذار نکردند.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ