وقتی از تشویق دوستم مطلع شد، پاتر می‌گوید: «خب، شنیدن آن لذت بخش است. “و من ساده لوح نیستم: می دانم که نمی توانید همه را راضی کنید. اما اکثر مردم می دانند که باشگاه از کجا آمده است. اینجا خیلی اتفاقات خوب می افتد. اما همانطور که می دانیم در فوتبال، اگر نتیجه آنطور که می خواهید پیش نرود، احساسات خام هستند.

از بسیاری جهات، مدیریت انتظارات موضوع اصلی بوده است. حرفه پاتر وقتی نام خود را بر روی پیشرفت های کوچک و تدریجی بنا نهادید – بردن اوسترسوند از رده چهارم سوئد به لیگ اروپا در هفت سال، تثبیت سوانسی سیتی در چمپیونشیپ، با دقت برایتون به عنوان یک قهرمان برتر نیروی لیگ – تصویر بزرگتر کمی نادیده گرفته می شود. با بیشتر معیارها، برایتون به طرز خشمگینانه و معجزه آسایی گرانش را به چالش می کشد. اما در نمای نزدیک بسیار شبیه به سکون است.

پاتر سومین فصل خود را به عنوان سرمربی لیگ برتر می گذراند و موفقیت او باعث شده است که او با انواع مختلفی مرتبط باشد. مشاغل دیگر: اورتون، تاتنهام، حتی انگلیس. اما به صحبت های او در مورد “سر و صدا” و “مزخرفات” فوتبال بزرگ، جستجوی ابدی برای تعادل بین کار و زندگی، اهمیت فرهنگ و شادی گوش دهید، و واقعاً این تصور را ندارید که مردی که برای رفتن به ۱۲ سالگی درد می کند. به زودی با دنیل لوی دور می شود. بدون راه‌حل‌های سریع، بدون راه‌های کوتاه، یک عقل خشن با یک تماس قوی انسانی: این اصل پاتر است و باید بگویید که تا کنون برای او کار کرده است.

وقتی با صراحت می‌پرسم که چرا برایتون پول بن وایت را فقط برای یک مهاجم خرج نمی‌کند، این خیلی آشکار می‌شود. وایت در تابستان به مبلغ ۵۰ میلیون پوند به آرسنال فروخته شد و برای تیمی که به طور مداوم xG (گل های مورد انتظار) خود را ضعیف عمل می کرد، که نشان دهنده ناتوانی در از بین بردن موقعیت هایی بود که ایجاد می کردند، به نظر می رسید بی فکر شاهد تساوی با لیدز باشید که در آن نیل موپی، مهاجم اول، دو موقعیت طلایی را از دست داد.

“آسان به نظر می رسد” پاتر به تمسخر می آید. اما حتی اگر آن پول را برای خرج کردن داشتید، این نوع هزینه انتقال مستلزم دستمزد مشخصی است که بر کل باشگاه فوتبال شما تأثیر می گذارد. این یک چیز است. سپس تعداد زیادی از بازیکنان ۴۰ میلیون پوندی لیگ برتر وجود دارند که موفق نشده اند. تضمینی نیست و بازیکنان خوب زیادی در این لیگ وجود دارند که به اندازه نیل گل نزده اند. بنابراین کمی ساده به نظر می رسد.”

آیا xG برای او معنایی دارد؟ “نه واقعا. خوب، بله و نه. این یک داده عملکرد است که می تواند چیزی را به شما بگوید. اما شما نیز باید مراقب باشید. تمام داستان را بیان نمی کند. این حقیقت نیست. این فقط یک اطلاعات است.» و مثل اینکه برای اثبات این موضوع، Maupay چهارشنبه شب با یک گل تساوی درخشان در دقیقه ۸۸ (xG ضربه: ۰.۱۱) ظاهر شد تا یک امتیاز در وستهام را نجات دهد.

نکته این است که هر کسی می تواند داده ها را استخراج کند و داستانی اغوا کننده برای شما تعریف کند. اما آنچه برایتون در تلاش است انجام دهد چیزی بیش از یک داستان است: راهی برای انجام کارها، راهی برای بازی فوتبال، راهی برای رفتار با مردم. پاتر می گوید: «شما همیشه باید دلیلی برای آمدن بازیکنان و بازی کردن برای باشگاه فوتبال شما ارائه کنید. “و اگر فقط مسائل مالی باشد، ما سقف خود را خواهیم زد، زیرا ۹۵٪ از لیگ توسط مالی تعیین می شود.

“پس باید چیز دیگری ارائه دهید: یک هویت. ، سبکی که بازیکنان می توانند با آن همذات پنداری کنند. طارق لمپتی، راب سانچز، جاکوب مودر، لئو تروسارد: آنها فرصت هایی برای توسعه حرفه خود، بهبود وضعیت خود به دست می آورند. و سپس اگر می‌خواهیم این مسیر را طی کنیم، به حامیانمان نیاز داریم که واقعاً با آن موافق باشند.”

از بیرون، پاتر ممکن است شکلی شکننده و غیرقابل تلاقی را برش دهد. اما مانند همه افراد، عمارت‌هایی نیز وجود دارد. او اعتراف می کند که گاهی اوقات به خود شک دارد. او آرزو می‌کند که کمی بیشتر بخواند یا مدیتیشن کند، اما ۵۰ بازی در فصل و سه کودک خردسال تا حد زیادی مانع از آن شده‌اند. چیزی که او برای آن تلاش می کند تعادل بین کار و زندگی است. او می‌گوید: «ما دوست داریم فوتبالیست‌ها و مربیان را غیر انسانی کنیم. از نظر فرهنگی، مربی باید اولین نفر باشد و در آخر حضور داشته باشد، ساعت‌های طولانی کار کند، و من می‌دانم که این از کجا می‌آید. اما این در مورد تعادل است، توانایی دیدن حباب به همان شکلی که هست. سر و صدا را ببینید.»

بنابراین روز یکشنبه، به جای نشستن در اتاقی تاریک و تماشای نوارهای بازی لیدز، روز را تعطیل کرد و زمانی را با آن سپری کرد. خانواده اش. او همان حلقه دوستان خود را از زمانی که در Solihull بزرگ شده بود حفظ کرده است. او می گوید: «آنها به لیگ برتر اهمیتی نمی دهند. “آنها به این مزخرفات اهمیتی نمی دهند.”

با شنیدن اینگونه صحبت های پاتر، تعجب می کنید که آیا با وجود رضایت و امنیت فوتبالی که به او داده است، او گهگاه به این فکر می کند که آیا کاملا ارزشش را دارد این سوالی است که بسیاری از ما در سطح فلسفی با آن دست و پنجه نرم می کنیم: وقتی به جام جهانی قطر و تغییرات آب و هوایی و نژادپرستی و طمع فکر می کنید، آیا فوتبال هنوز یک نیروی خوب در جهان است؟ آیا تا به حال بود؟ آیا می شود؟

پاتر کمی به این سوال فکر می کند. “این یک چیز گذرا است، اینطور نیست؟” او در نهایت پاسخ می دهد. “در هر مقطع زمانی، چیزهایی وجود دارد که می توانید واقعاً به آنها افتخار کنید. احساسات مثبت حس ارتباط و عشقی که فکر می کنم فوتبال هنوز هم دارد. و در عین حال چالش هایی در فوتبال وجود دارد که در سایر عرصه های جامعه و زندگی با آن مواجه هستیم. هرگز شانگریلا نیست. اما جهنم هم نیست.

«زمانی که ما در حال عبور از جدایی بودیم [سوپرلیگ اروپا] ، کمی عجیب بود. و سپس استقبالی که کلودیو رانیری روز گذشته در لستر داشت که لحظه بسیار دلچسبی بود. حدس می‌زنم مثل زندگی است، می‌دانی. به همین دلیل من فوتبال را دوست دارم. خیلی شبیه زندگی است گاهی اوقات نمی توانید چیزهای خوب بعدی را ببینید، و چیزی می آید و شما را بالا می برد. و درست زمانی که فکر می‌کنید آن را مرتب کرده‌اید، ضربه‌ای به پشت سرتان می‌آید.”

آیا او آیا تا به حال فقدان کنترل را دیوانه کننده می دانید؟ دست‌کم در این کشور، ما هنوز هم به عنوان یک خدای همه‌قدر مقتدر، به طناب مدیر می‌چسبیم: وسواس بزرگی که بازی را به میل خود خم می‌کند. و با این حال، تماشای بازی لیدز باید همه چیزهایی را که یک سرمربی کنترل نمی‌کند یادآوری کرد. بازیکنان، پرش توپ، داور، شرایط، مسائل مالی. او می گوید: «این یک مورد جالب است. از نظر فرهنگی، ما فکر می کنیم که باید بتوانیم آن را کنترل کنیم. اما واقعیت این است که میلیون‌ها چیز غیرقابل کنترل هستند.

“زیرا فوتبال اساساً یک بازی بازیکنان است. این بازی مربیان نیست. شما نمی توانید هر پنج دقیقه توقف کنید و تنظیمات را انجام دهید. شما می توانید برخی از کارها را در حاشیه انجام دهید، اما این در واقع فقط برای نمایش است. بیشتر بازیکنان باید مسئولیت را بپذیرند.”

شاید، به نوعی، این بخش کم ارزش مدیریت باشد. از آنجایی که در نقطه ای که تشخیص می دهید نمی توانید همه کارها را انجام دهید، همچنین تشخیص می دهید که به نظرات دیگران نیاز دارید. پاتر اغلب به‌عنوان یک «مردم» توصیف می‌شود، و برایتون باشگاهی است که عمدتاً بر اساس همان تصویر ساخته شده است: مردمی شایسته که به یک هدف مشترک می‌پردازند. پاتر می گوید: «این یکی از دلایلی بود که من به این باشگاه فوتبال آمدم. «نپذیرفتن اینکه ۹۵ درصد لیگ را مالی تعیین می کند. هدف گیری بالا ایجاد محیطی خاص.

«اینجا این نیست که یکسری پسر خوب داشته باشیم. شما افراد مختلف، دیدگاه های متفاوت، شخصیت های متفاوت می خواهید. اما این در مورد این است که آیا شما می توانید زمینه های مشترکی را از نظر نحوه بودن، نحوه عمل کردن، احترام گذاشتن به یکدیگر و نحوه برقراری ارتباط به اشتراک بگذارید. چگونه با ناامیدی کنار بیاییم. چگونه با موفقیت کنار بیاییم.”

تا کنون در سال ۲۰۲۱، برایتون منچسترسیتی و لیورپول را شکست داده است، تاتنهام و تساوی لستر با چلسی و آرسنال. پاتر در کمتر از یک دهه از مربیگری در دانشگاه متروپولیتن لیدز به نیمه اول لیگ برتر رسیده است. آیا بالاخره زمان آن فرا رسیده است که این مربی با درایت و خودآگاه اعتراف کند که ممکن است واقعاً خوب باشد؟

«بخش منطقی مغز من این کار را خواهد کرد، ” او می گوید. «هنوز بخشی از مغز وجود دارد که همیشه کمی شک وجود دارد. “آیا شما به اندازه کافی خوب هستید؟” این نوع چیزها. اما کمتر و کمتر. با کسب تجربه بیشتر، زمان بیشتری در کار، متوجه می‌شوید که کارهای خاصی وجود دارد که انجام می‌دهید و … شایستگی دارند.” /p>

* گراهام پاتر از کمپین American Express Shop Small حمایت می کند
که ملت را تشویق می کند از مشاغل کوچک محلی خود در
شنبه مشاغل کوچک (۴ دسامبر) و بعد از آن حمایت کنید. برای اطلاعات بیشتر به
americanexpress.co.uk/shopsmall