به گزارش “ورزش سه”، قرار گرفتن در رتبه ششم در پایان سال برای حضور در مرحله پلی آف برای رسیدن به دسته اول جی لیگ کافی است. سوالی که هیچ کس جرات ندارد آن را بپرسد، اگرچه این سوال در ذهن جمعیت حاضر در ورزشگاه وجود دارد، این است: اگر به دسته اول برسیم چه می‌شود؟ آیا پادشاه یک سال دیگر نیز سلطنت خود را ادامه می‌دهد؟ آیا این اتفاق رخ خواهد داد؟
کازویشی میورا سالخورده ترین بازیکن حرفه‌ای فوتبال جهان بیش از آن‌که بسیاری از هواداران فوتبال به‌خاطر داشته باشند، در میدان حاضر بوده است. او دوران ورزشی خود را با قراردادهای یک ساله در هر فصل از اوایل دهه ۲۰۰۰ ادامه داده است.
*جدال با سرنوشت و زانودرد
در ۱۵ دوره گذشته موجی از حدس و گمان وجود داشته که فصل جاری ممکن است آخرین فصل حضور میورا باشد. همانطور که همه می‌دانند، یک فوتبالیست فقط سال‌های محدودی می‌تواند بازی کند و برخی که استثنا هستند، می‌توانند برای مدت کوتاه دیگری خلاف این واقعیت را ثابت کنند. کازویوشی میورا در مارس ۲۰۱۷ و وقتی تیمش با نتیجه ۱-۱ با وی-وارن ناگازاکی به تساوی ۱ – ۱ رسید، رکورد خودش به عنوان مسن‌ترین فوتبالیست فعال حرفه‌ای را شکست. یک هفته بعد، او تنها گل پیروزی بخش تیمش مقابل تِسپاکوساتسو گونما (Thespakusatsu Gunma )را به ثمر رساند. هیچ فوتبالیست حرفه‌ای فعال و یا گلزنی مسن‌تر از او در تاریخ فوتبال وجود ندارد. سلطنت کازو بر یوکوهاما و تمام عاشقان فوتبال ژاپن بار دیگر تجلی یافت
.
عجیب این واقعیت است که او در این بازی خانگی روز یکشنبه در ماه می غایب است، چندان ناامید کننده نیست. روزنامه ورزشی نیکان اسپورت به نقل از کازو میورا نوشت:”زانویم درد می‌کند”، پیامی که طی چند سال گذشته بارها و بارها شنیده شده و بیش‌تر طرفداران آن پیام را دیده، سری تکان داده و فکر کرده‌اند:” همانطور که انتظار می‌رود.” به نظر می‌رسد لحظه نواخته شدن سوت از سوی داور به مثابه تسکینی برای ۱۱ هزار هوادار یوکوهاماست. به نظر می‌رسید که آنها به این فکر می‌کردند، “سرانجام پیرمرد بازی نمی‌کند.” البته جایی برای شنیدن این جمله نیست. اما بدیهی است که عدم حضور پادشاه باعث کاهش سرعت بازی یوکوهاما نخواهد شد و هواداران نیز دیگر مانند سابق هیجان زده نیستند.
در غیاب میورا، یک مهاجم نروژی ۱.۹۰ سانتیمتری به نام ایبا لعجب (توضیح مترجم: عبدالرحمان لعجب اصلیتی مراکشی دارد)، به عنوان تک مهاجم بازی کرد. خط میانی پشت سر ایبا سعی داشت به جای ارسال پاس‌های کوتاه، او را بیش‌تر با توپ‌های بلند تغذیه کند. در حقیقت، سبک بازی یوکوهاما توام با ظرافت و خلاقیت نیست، بنابراین حضور یک مهاجم سختکوش و فیزیکی به پرس، فشار رو به جلو، دویدن و مبارزه کمک می‌کند. کازو، پادشاه کوتاه‌قد و لاغر اندام فاقد چنین ویژگی‌هایی است و این روزها کم‌تر از همیشه می‌تواند چنین نقشی ایفا کند، پس غیبت او مفید به نظر می‌رسد.
*میورا و سوباسا؛واقعی و کارتونی
این واقعیت که دوران اوج ورزشی کازو سال‌ها پیش به پایان رسیده و این‌که از نظر فوتبالی، او دیگر یک ستاره مهم در زمین نخواهد بود، رنگ واقعیت به خود گرفته، باعث بروز احساسات عجیب در دل دوستداران فوتبال ژاپن شده است. شایستگی‌های او غیرقابل انکار است. کازو میورا اولین فوق ستاره فوتبال ژاپن بود. او در سری A ایتالیا بازی کرد، همین‌طور برای دینامو زاگرب و برای تیم‌های مختلف برزیل و مرد سال آسیا هم شد. هنگامی‌که جی لیگ در سال ۱۹۹۳ افتتاح شد، او تنها بازیکن ژاپنی بود که می‌توانست در کنار ستاره‌های باتجربه مانند زیکو، گری لینه‌کر یا پیر لیتبارسکی بدرخشد. کازو موفق به کسب عنوان قهرمانی جی لیگ و جایزه بهترین گلزن شد. او ستاره ژاپن در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ بود و در ۱۴ بازی ۱۲ گل به ثمر رساند، اما یک باخت تاسف‌بار مقابل عربستان راه او برای حضور در جام جهانی را سد کرد.
به جرات می‌توان گفت که به لطف کیفیت و شهرت او در دهه‌های ۱۹۸۰، ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، فوتبال جای بیسبال را به عنوان محبوب‌ترین ورزش ژاپن گرفت. کازو الهام‌بخش میلیون‌ها کودک علاقمند به فوتبال در ژاپن و خارج از کشور شد. اما در کشوری که فضیلت‌هایی مانند وفاداری و قدردانی اهمیت بیش‌تری نسبت به بسیاری از جاهای دنیا دارد، برای چنین ستاره سالخورده و چهره برجسته‌ای این چالش ایجاد می‌شود؛ چه کسی تصمیم می‌گیرد دیگر کافی است؟
کازو میورا از سال ۱۹۹۹ در فوتبال ژاپن حضور دارد. او هرگز در جام جهانی بازی نکرد، اگرچه در سال ۲۰۱۲ در اقدامی نمادین به تیم ملی فوتسال پیوست. با این حال خیالاتی که هنوز به صفحات کتاب‌های کودکان راه پیدا نکرده در زندگی کازو پدیدار شد و پیر لیتبارسکی، رقیب پیشین او که سرمربی شده بود، کازو را برای انتقال به اف سی سیدنی در مسابقات جام باشگاه‌های جهان در سال ۲۰۰۵ متقاعد کرد. ژاپن میزبان این مسابقات بود، اما تیم استرالیایی با حضور کازو در تیمش احساس می‌کرد در خانه بازی می‌کند. آنها با غلبه بر الاهلی مصر به مقام پنجم دست یافتند، اما پادشاه موفق به گلزنی نشد. او از آن زمان تاکنون در ترکیب اف سی یوکوهاما حضور داشته است.
*مهاجم بی اثر؛ اما محبوب
در ۲۶ فوریه ۲۰۱۷، پنجاهمین سالگرد تولد میورا بود. تصادفا این اولین روز مسابقه فصل ۲۰۱۷ نیز بود. تصادفی‌تر این‌که اف سی یوکوهاما بازی افتتاحیه‌اش را در خانه برگزار کرد تا این مسابقه به یک جشن بزرگ برای کازو میورا تبدیل شود.
با بیش از ۳۰ فصل حضور در عرصه فوتبال حرفه‌ای و ۵۰ سال سن در ساق‌هایش، عامل سن که به طور شگفت‌انگیزی سعی در پنهان کردنش دارد، کاملا به چشم می‌آمد. قاعدتا برای تماشاگری که در جریان بود این سوال پیش می‌آمد که چرا این بازیکن به این آرامی در خط حمله بازی می‌کند. میورا نه تنها خطری برای دفاع تیم مهمان ایجاد نکرد، بلکه در پیاده شدن بازی تیمش یا به چالش کشیدن نمایش حریف نیز قادر به کمک نبود. در اواسط نیمه اول، میورا در محوطه حریف پا به توپ شد، اما نتوانست به سمت دروازه شلیک کند. در نیمه دوم، او فضایی ۲۰ متری در اختیار داشت و می‌توانست پاس بدهد یا شوت بزند، اما کاری که او انجام داد، شبیه ترکیبی از این دو کار بود.
این واقعیت که میورا بازی کرده و به مدت ۶۵ دقیقه در میدان ماند، فقط با استناد به نام بزرگ او برای باشگاه یوکوهاما، صنعت فوتبال و به نوعی کل کشور، قابل توضیح و توجیه بود. بعد از به صدا در آمدن سوت پایان، چند جایزه ویژه مخصوص به او اهدا شد، هرچند که از نظر فوتبالی او قطعا بهترین بازیکن میدان نبود. بعد از مراسم کوتاه، میورا یک بار دور ورزشگاه را به آرامی دوید. پلاکاردها و پرچم‌های زیادی که به پادشاه سلام می‌دادند، غیرقابل چشم‌پوشی بود و این‌که چگونه کل جمعیت یکصدا تشویق می‌کردند، قابل توجه بود. هر جایگاهی که ستاره به سمت آن حرکت می‌کرد، تشویق حاضران بلندتر از نقاط دیگر بود.
*ماجرای یک مصاحبه؛پادشاه در زرورق
ساعتی پس از بازی از هواداران خواسته شده که ورزشگاه را ترک کنند؛ در حالی‌که خبرنگاران به سوی زمین خالی هدایت می‌شدند. نیم ساعت بعد مردی خوش تیپ و خوش پوش روی چمن طوری قدم می‌زد که انگار روی صحنه شو لباس، کت‌واک می‌کند. او کت و شلوار صورتی براق و پیراهنی مشکی با یقه‌ای بلند به تن کرده بود. حالا نوبت کازو بود که از واکنش رسانه‌ها غرق در لذت شده بود. او آشکارا از واکنش رسانه‌های حیرت‌زده، لذت می‌برد؛ رسانه‌هایی که آنها هم از دیدن چهره شاد پادشاه و این‌که وقتش را به آنها داده بود، خوشحال بودند.
او به آرامی به سمت دیواره کاغذی مملو از نام اسپانسرها که جلوی آن کیک تولدی برای او تهیه شده و رسانه‌ها منتظرش بودند، حرکت کرد. بعد از بریدن کیک و خوردن آن، سؤالات خبرنگاران بیش‌تر شبیه به تهیه گزارش از سلبریتی‌ها بود تا تهیه یک گزارش ورزشی. “کازو، چرا کت و شلواری این رنگی بر تن می‌کنی؟ “کازو، چه هدایای تولدی از اعضای خانواده‌ات دریافت کرده‌ای؟” “کازو در این شرایط چه حسی داری؟”
پادشاه سخاوتمندانه وقت خود را در اختیار رسانه‌ها قرار داده و با احتیاط، با جملات طولانی و عاقلانه پاسخ داد. تنها روزنامه‌نگار غربی حاضر در این جمع سوال دیگری داشت. او عاقلانه تلاش کرد به سبک مرسوم ژاپنی‌ها، سوالش را به طور غیرمستقیم و با ملایمت مطرح کند. او این‌گونه صحبت‌هایش را آغاز کرد؛ وقتی مردم اروپا داستان شما را می‌شنوند، آن را باور نمی‌کنند. شما الان ۵۰ سال دارید و هنوز هم بازی می‌کنید. بنابراین آنها این سؤال را خواهند پرسید:” آیا هیچ وقت تصور کرده‌اید دوران حرفه‌ای خود را به پایان برسانید؟” میورا با لبخندی مانند یک دیپلمات، پاسخی کوتاه‌تر از سایرین در آن روز داد، پاسخی متشکل از یک کلمه: خیر. لحظه‌ای بعد او سر تکان داده، حاضران مسیر را برایش باز کردند و او محل را ترک کرد.
آیا این سؤال که به طور غیرمستقیم نیز بیان شد، توهین به شان کازو بود؟ در حالی‌که پاسخ کوتاه میورا به این سوال عجیب و غیرمنتظره در بخش‌های خبری در آلمان، اتریش و سوئیس پخش شده بود، جایی در رویدادهای تلویزیون‌های داخلی در همان شب و در مقالات طولانی صبح روز بعد نداشت. رسانه‌ها به نقش خود پایبند بودند. کانال‌های تلویزیونی شرایط را به شکلی جلوه می‌دادند که گویی میورا از چهره‌های مهم و اصلی تیمش است. خبرنگاران همچنین هوادارانی را نشان می‌دادند که کازو را “کامی سما”، به معنای یگانه خدا می‌نامیدند و مصاحبه خبرنگار خارجی به گونه‌ای حذف شد که تنها سخنان تمجیدآمیز از کازو در گزارش‌ها دیده شود…
کوتاه شده از سایت هفت یک
|بلیط اتوبوس , بلیط هواپیما , بلیط قطار | خرید شارژ , خبر فوری , درج آگهی رایگان
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ