ایسنا/خراسان رضوی بحران اقتصادی، انفجاری آنی است که به سبب آن پایه‌های اساسی جامعه متزلزل می‌شود. اگر بحران اقتصادی مرتبط با کروناویروس با بحران سال ۲۰۰۸ مقایسه شود، موضوع بوم‌شناختی که تفاوت عمده‌ای را تشکیل می‌دهد، نادیده گرفته می‌شود. با این حال، مقایسه این دو بحران امکان پیش‌بینی سه طرح برای دنیای جدید پساکرونایی را فراهم می‌کند.
بحران‌های کوچک محلی و محدود به یک بازار یا یک بخش دارای تأثیرات قابل‌توجه اما محدود است. در مقابل، بحران بزرگتر می‌تواند راه را برای تحولات عمیق در جامعه باز کند، بنابراین این بحران‌ها می‌توانند کشف مجدد و تجدید حیات باشند. همان‌طور که تجربه بحران مالی در سال ۲۰۰۸ نشان داد، بحران کروناویروس، دنیای جدیدی را به نمایش می‌گذارد که در آن هیچ چیز مشابه قبل نخواهد بود، همچنان که دنیای بحران پس از سال ۲۰۰۸ مباحث جدید و سیاست‌های جدیدی ایجاد کرد.
به گزارش فاینانس نیوز، برخلاف بحران بزرگ مالی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸، بحران کروناویروس بومی است، درنتیجه شیوه‌های اجتماعی و وسایل جمعی تولیدی را به بازی می‌گیرد. با این‌حال، مانند بحران‌های پیشین پس از اینکه ماهیت بحران را زیر سوال ببرد، بحث بر ابزارهای جامعه برای واکنش به آن متمرکز می‌شود.
در زمینه بحران کروناویروس، سه پیش‌بینی در مورد پتانسیل “دنیای جدید” که به سبب آن ایجاد می‌شود، در حال ظهور هستند. طرح اول، سیاستی است که از دنیای پیش از بحران الهام گرفته شده و علاوه بر انجام اقدامات اضطراری مانند مهار و شرایط لازم برای از سرگیری تولید یکسان در حد امکان با حفظ هرچه بیشتر فعالیت را بیان می‌کند و در ذیل به این موارد پرداخته شده است:
پیش‌بینی نخست
تقسیم زنجیره‌های تامین و فاصله بین تولید و مصرف به دلیل شوک ایجاد شده توسط کروناویروس در مقیاس جهانی، مشکل‌ساز خواهد بود، بنابراین بحران‌های بهداشتی آینده و بحران‌های زیست‌محیطی می‌توانند معادل بحران‌های مالی باشند. به این معنی که سیستم سرمایه‌داری می‌تواند بحران‌های زیست‌محیطی را در خود جای دهد، بنابراین آلودگی آب‌ها یا بهبود کیفیت هوا در برخی کشورها باعث توجیه کیفیت سیاست‌های زیست‌محیطی تدوین شده آنان می‌شود.
پیش‌بینی دوم
سناریوی دوم جابجایی فعالیت‌های اساسی تولیدی مانند تولید کالاهای پزشکی است. این سناریو مبتنی بر این عقیده است که می‌توان سرمایه‌گذاری مجدد به ایالت‌ها داد تا آنها استقلال خود را نسبت به سیاست‌های صنعتی و تولید کالاهای متداول مانند بهداشت، حمل‌ونقل و آموزش افزایش دهند. این امر فرصتی برای تنوع از طریق فعالیت‌های پایدار مانند تولید محصولات کشاورزی ارگانیک یا بومی‌سازی مراکز چاپ سه‌بعدی تولید تجهیزات پزشکی ایجاد می‌کند، بنابراین، این پیش‌بینی می‌تواند شرایطی را برای “رشد سبز” در کشورها ایجاد نماید.
پیش‌بینی سوم
سناریوی سوم پیش‌بینی می‌کند که بحران کروناویروس یک “بحران بزرگ” خواهد بود، یعنی کشورها الگوهای اقتصادی، سیاسی و از همه مهم‌تر الگوهای بوم‌شناسی و ارزش‌های خود را دوباره بررسی می‌کنند. این کار با ارزیابی بوم‌شناختی آنها برای سازماندهی تقاضای اجتماعی، سیستم‌های تولیدی و برنامه‌ریزی در این موارد آغاز می‌شود. این طرح با در نظر گرفتن دو طرح بالا چشم‌انداز گسترده‌تری نسبت به دو مورد قبلی ارائه می‌کند، زیرا بازاندیشی در مورد سازماندهی تولید، تجارت و مصرف است.
پیش‌بینی شرایط محیط کار پساکرونایی
بحران کروناویروس همه جنبه‌های زندگی روزمره را مختل کرده و اقتصاد جهانی را به سمت سقوط سوق داده است. کروناویروس برای رهبران تجارت دردسرهای زیادی ایجاد کرده و یکی از این موارد دیجیتالی‌سازی است.
اگرچه دیجیتالی‌سازی در ابتدا مشکل برانگیز بود، اما در حال حاضر و بعد از این مدت خانه‌نشینی و دورکاری، مشکلات روش دیجیتالی تا حدودی برطرف شده است. اکنون، با استفاده از این روش جدید، بحث به این سمت انتقال یافته که آیا با کاهش محدودیت خانه‌نشینی، شیوه‌های کار به حالت عادی برمی‌گردند و کدام شیوه‌های دیجیتالی به‌طور نامحدود باقی می‌مانند؟
برخی معتقدند که محیط کار جدید پس از کرونا نباید در ابتدا به صورت دیجیتالی باشد، زیرا ارتباط آنلاین، ارتباط چهره به چهره را کاهش می‌دهد و روحیه و بهره‌وری ارتباطات چهره به چهره را تضعیف می‌کند، اما با خارج شدن از دوران خانه‌نشینی رهبران نیازمند ارزیابی ویژگی‌های مختلف کاری از لحاظ آنلاین و حضوری هستند.
البته برخی مشاغل مانند سرگرمی‌ها، املاک و یا رستوران‌ها در این دوران رویکرد خود را تغییر دادند. به‌عنوان‌مثال برخی مشاوران املاک برای افرادی که نمی‌توانند از منزل خارج شوند و در جستجوی مستغلات هستند تورهای ملکی مجازی ارائه می‌دهند، درحالی‌که یک روش مبتکرانه برای کمک به ادامه فعالیت در این مدت پرتلاطم است، بعید به نظر می‌رسد که پس از اتمام خانه‌نشینی این روش ادامه یابد.
توجه به این نکته مهم است که بحران کروناویروس نشان داد که بسیاری از مشاغل می‌توانند به یک سیاست کار از خانه منتقل شوند، درحالی‌که برخی از شرکت‌ها به اجرای سیاست‌های سخت کار حضوری برمی‌گردند، اما بسیاری از کارفرمایان دریافتند که کارمندان می‌توانندبا حداقل تأثیر بر بهره‌وری وظیفه شغلی را به صورت غیر حضوری انجام دهند، البته ابزارهای دیجیتالی این روش را موفق‌تر کردند و برخی سایت‌ها بیش از گذشته خدمات داشتند و ممکن است بعد از دوران خانه‌نشینی نیز کاربردی باشند.
همه‌گیری کروناویروس شیوه کار روزانه میلیون‌ها نفر در سراسر انگلستان را تغییر داده است، با این حال، مشاغل باید ارزیابی کنند که کدام سیاست‌های ناشی از کروناویروس را حفظ نمایند تا در معرض خطر از بین رفتن مشاغل نسبت به رقبای خود قرار نگیرند.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ