متن ادبی و رسمی خداحافظی معلم از دانش آموز

متن ادبی خداحافظی معلم از دانش آموز

دانش آموز عزیزم …………………… این سال تحصیلی هم به پایان رسید.
سالهای دیگری خواهد آمد و خواهد گذشت، مثل سالهایی که آمد و گذشت.
در این میان تو باید رشد کنی و هر روز چون نهالی که ریشه در دانایی دارد،
ببالی و بدل به درختی سربلند و تنومند شوی.
درختیکه سر به بلندای آسمان و نور خواهد سود.

متن رسمی خداحافظی معلم از دانش آموزان

دانش آموزان عزیزم………………….
به یک پایان دیگر رسیدیم، پایانی که سرآغاز شروعی دیگر است.
یادتان باشد، انسان اگر به خاطر سیبی که نشانه ی دانش بود، هبوط کرد
با همین سیب باز باید عروج کند و به درگاه خداوند برسد.
پس هیچ لحظه ای را که در آن می توانید به دانش و حکمت بپردازید،
صرف چیز دیگری نکنید.
جمع شدن ما کنار هم بهانه ای است برای دوختن تمام این تک لحظه ها به هم و
افزایش نور عقل و نور ایمان.

متن خداحافظی معلم با شاگرد

سالی دیگر به انتها رسید،
روزی دیگر تمام شد
و جان شما جلا یافت.
جلایی که به واسطه آفتاب علم و دانش
روزهایمان را هم روشن می کنند.

متن کوتاه خداحافظی معلم از دانش آموزان

عزیزان من،
اگر یک چیز را بخواهم که از من در زندگی تان به خاطر
داشته باشید و گه گاهی به آن بیاندیشید
این است که زندگی و عمرتان را خرج شناخت کنید.
شناختی که از جاده علم و عقل عبور می کند.
شناختی که در نهایت شما را به عشق رهنمون خواهد شد.

پبام خداحافظی معلم از دانش آموزان

چه خوب و زیباست ورق زدن خاطرات گذشته ، انگار همین دیروز بود ، زنگ مهر را نواختیم و مدرسه ای ساختیم ، در محله ی عشق ، خیابان عقیده ، کوچه مهربانی ، با سقفی از خورشید ، آجرهایش ستاره ، ملاتش روشــنایی ، مالامال از اندیشه های بلند، لبریز از شور و شعــور ، پر از سـرود عطوفـت

و آنگاه اول روز حضور شادمان در کلاس ، ورود خانم معلم ، برپا و برجا ،بفرماها و …. آمدیم و رفتیم ، آمدیم و خواندیم، آمدیم و آموختیم ، آمدیم و شنیدیم ، آمدیم و دیدیم ، آمدیم و فهمیدیم و آمدیم و ماندیم ، نه خودمان که دلمان ، در کلاسی که بوی خدا می داد

آموختیم که ) تشکر (کنیم از خدا ، پدر ، مادر، معلمین و هر کسی که دلسوز ما بود .

رقابت ها و رفاقت ها، صحبت ها و مراسم جای خود را داشت . تا چشم گشودیم آن آغاز به پایان آمده بود و ما به ایستگاه تابستان رسیدیم، که می ایستیم نه برای همیشه، که برای آغاز حرکتی با شکوه تر، گرد خستگی راه ستانیم، روح و جسممان را به آرامش رسانیم و دوباره از آغاز …..

می دانم وقتی مهر سال بعد تو را می بینم با خود خواهم گفت : ماشاء ا… چقدر بزرگ شده ای ! اما نه به سال نه به جسم ، که به عقل و شعور ، نه به قد و قامت که به احساس و فهم

می دانم قطره ای، دریا خواهی شد. جویباری ، رود خروشان خواهی گردید و آن قدر وسعت خواهی یافت که تبلور اندیشه های بزرگ شوی . می دانم بزرگ خواهی شد ، بزرگ خواهی شد ، بزرگ خواهی شد ، می دانم که تو ایمان داری و می دانی و آن گاه با تو حرف خواهم زد و حرف خواهم شنید، از زندگی و رسم خوشایند آن.

متن طولانی خداحافظی معلم از دانش آموزان

سلام
این نامه را برای تو می نویسم
تا بدانی که برای من عزیز و گرامی هستی
می خواهم با خواندن این نامه
به محبت حقیقی و عشق این معلّم سخت کوشت پی ببری.
می خواهم بدانی که
در فکر و ذهن من برای تو جایی هست
و برای همیشه مال توست.
می خواهم بدانی که
آینده و سرنوشت تو برای من مهم بوده و هست
می خواهم بدانی که نقش آفرینی و تاثیر من در سرنوشت
آگاهانه و دلسوزانه و هدف مند بوده است
می خواهم از صمیم دل بفهمی که
من خوشحالم از اینکه در موفقیت، پیروزی و پیشرفت های تو سهیم هستم.
…
از تو می خواهم بدانی و دقیقا در این مورد بیندیشی که
درس خواندن برای پیشرفت در مسیر زندگی خوب است
اما کافی نیست.
بیست گرفتن برای فعالیت های درسی ات خوب است
اما بهتر نیست.
در بین دیگر دانش آموزان اول شدن بهتر است
اما عالی نیست.
نظر دیگران را برای خود جلب کردن زیباست
ولی خیلی زیبا و زیبای زیبا نیست.
به بالاها رسیدن مفید است
اما کاملا مفید و ثمربخش نیست
و مقصد نهایی نیست.
…
از تو می خواهم بدانی و دقیقا متوجه باشی که
این تویی که باید بفهمی و باشعور باشی
این تویی که باید قفل ذهن را باز کنی
این تویی که باید قفل دل را باز کنی
و تمام بن بست های وجودت را بشکنی
و برای عاشق شدن به تمام انسان ها، قدم برداری
عشق را زمزمه کن که بی عشق نفس بی معناست.
باید برای خوب، بهتر، عالی و مفید بودن
کارهای دیگری انجام داد.
باید هر چیز و هرکسی شد
باید نگاه و بینش عاشقانه ای به هر چیز و هر کس داشت
باید سنگ، خاک، گیاه، درخت، انسان، حیوان، کوه، دشت، خورشید، هوا، آب و باغ ها را
عاشقانه در آغوش فکر و دل گرفت
باید عشق را آفرید
باید عشق را جوشاند
باید عشق را نثار کرد
باید عاشقانه شنید، عاشقانه نگاه کرد، عاشقانه بویید و عاشقانه لمس کرد
باید عاشق مطلق بود
باید از هیچ کس و هیچ چیزی کین و کدورت به دل نگرفت
باید بخشید و گذشت