فارغ از بحثهایی که این روزها بسیاری از کارشناسان و مسئولان در هر دو قوه مبنی بر ضرورت تعامل و همکاری پاستور و بهارستان برای عبور از مشکلات فعلی مطرح میکنند، این نکته را هم باید افزود که احضار یا طرح سؤال از رئیس جمهوری حق نمایندگان است چنان که مجلس متفاوت دهم هم از این حق خود استفاده کرد و حسن روحانی برای پاسخ به سؤالات آنها در بهارستان حاضر شد. اما سؤال این است که الان وقت مناسبی برای تکرار این کار است؟
مجلسیها از چند هفته گذشته میزبان وزرای دولت هستند تا گزارش آنها از وضعیت کشور معطوف به حوزه مسئولیت خود را بشنوند. فردا هم قرار است محمدجواد ظریف چنین گزارشی را ارائه کند. کمیسیونهای تخصصی مجلس هم بجز یکی دو جلسه که به برگزاری انتخابات هیأت رئیسه اختصاص یافته، هنوز فرصت چندانی برای گردهمایی و بررسیهای تخصصی درباره طرحها، لوایح یا موضوعات کشور پیدا نکردهاند. بنابراین نمیتوان گفت بهارستان به یک جمعبندی مشخصی از وضعیت کشور یا سهم هر کدام از نهادها در بروز برخی نابسامانیها یا مشکلات فعلی رسیده است که بر اساس آن بخواهد از رئیس جمهوری طرح سؤال کند. لذا اگر هدف از این طرح فقط توضیح رئیس جمهوری درباره وضعیت کشور است که این مهم همین حالا هم از سوی وزرای کابینه در حال انجام است و هر هفته چند نفر از آنها میهمان مجلسیها هستند. مضاف بر اینکه مجلسی که هنوز فرصت نیافته درباره آنچه دغدغه اقتصاد و معیشت مردم میخواند، سؤالی از وزرای مربوط طرح کند، چرا به یکباره به سراغ خود رئیس جمهوری رفته است؟
نکته دوم اما قابل تأملتر است و همراه با این سؤال که مجلسیها به واقع کدام برنامه را میخواهند به رئیس جمهوری بدهند؟ مگر نامه شتابزده ۱۲ رئیس کمیسیونهای تخصصی مجلس به رئیس جمهوری که با دغدغهای شبیه به همین ادعای آقای موسوی لارگانی نوشته شده بود، بجز توصیه غیرمنطقی تغییر مسیر ۷ ساله، نکته یا راهکار پیشنهادی قابل توجهی در خود داشت که حالا نماینده فلاورجان میخواهد به رئیس جمهوری برنامه بدهد؟
منبع : خبرآنلاین
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ