خبرگزاری مهر؛ گروه استانها – حجت‌الاسلام مهدی ابراهیمی*: جریحه دار کردن روحیه و احساسات نوجوانان باعث شکستن غرور آنان که در مقطع حساس و استراتژیک دوران زندگی خود قرار دارند خواهند شد؛ یکی از مهمترین علت دوری نوجوانان و نافرمانی کردن از امر والدین، درک نکردن و احترام قائل نبودن والدین به عواطف نوجوانی و جوانی، فرزندان خودشان است.
این غفلت باعث جدایی فرزندان از والدین به طور ناخودآگاه می‌شود، درک نکردن و احترام قائل نشدن به عواطف دوره نوجوانی و جوانی با عواقبی سخت همراه خواهد شد. خیلی از والدین سوال می‌کنند که ما با اینکه امکانات مالی و ابزار آلات مادی رو در اختیار فرزندانمان گذاشته‌ایم ولی باز فرزندمان با ما راحت نبوده و همیشه سعی در این دارد که در کنار دوستان خود باشد.
والدین عزیز باید به این امر دقت داشته باشند که، این فکر غلطی است که شما بیشتر امکانات مالی و ابزاری را در اختیار فرزندتان قرار بدهید و انتظار داشته باشید که ۲۴ ساعته در کنار شما باشد، والدین عزیز این را بدانند شما اگر همه امکانات مالی و ابزارآلات کل جهان را هم در اختیار فرزندانتان قرار دهید ولی به احساسات و عواطف آنان بی توجهی کنید، مثلاً زمانی که آنان با شما حرف می‌زنند شما به حرف‌های آنان بی توجهی کنید و بگویید تمام امکانات را در اختیارت قرار دادم دیگر چه می‌خواهی، در این زمان فرزندان شما آرزو می‌کنند که ای کاش هیچ امکاناتی نداشتند ولی شما به حرف آنان گوش بدهید،
ما در تربیت اسلامی، سه برهه‌ای زمانی برای تربیت داریم که عبارتند از تربیت دوران کودکی، تربیت دوران نوجوانی و تربیت دوران جوانی که در میان این سه برهه تربیتی، باید به برهه تربیتی نوجوانان اهمیت بیشتری داده شود، زیرا در این دوران عواطف و احساسات انسانی به اوج خود می‌رسد.
باید توجه داشته باشیم که نوجوانان به وضع ظاهری و لباس خود توجه ویژه‌ای دارند و گاهی اوقات مدت‌ها در مقابل آینه به این امر اختصاص می‌دهند، نوجوانان عزیز همیشه سعی دارند مورد توجه همسالان خود واقع شوند، چون این کار را استقلال طلبی خود می‌دانند. این قشر همیشه سعی دارند به همه اثبات کنند که افراد مهمی هستند؛ آنان انسان دوستی و مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم را برای خود یک هدف مهم انتخاب می‌کنند، همچنین در برخی از مواقع مقابل سرزنش و انتقاد تحمل آن چنانی ندارند و همواره دوست دارند دیگران را مورد نقد قرار دهند، نوجوانان همیشه نگران آینده خود چه از جهت تحصیلی و اقتصادی و اخلاقی و شغلی هستند و این نگرانی‌ها موجب پیدایش اظطراب و پریشان خاطری در آنها می‌گردد.
امید است والدین، مبلغین و معلمان دلسوز ودیگر نهادهای تربیتی با توجه به این امور بتوانند در تربیت فرزندان ایران زمین نقش خود را به خوبی ایفا نمایند.
* کارشناس تربیتی و مربی کودکان و نوجوانان
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ