به گزارش خبرگزاری مهر، مرتضی رضوانفر پژوهشگر و عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی گفت: مقبره زیبای بهاالدین زکریا که در شهر مولتان واقع شده، بنایی آجری و شش ضلعی است. کتیبه‌هایی از اشعار سعدی، مولوی و دیگر شعرای پارسی‌گو روی دیوارهای مقبره این‌بنا که گنبد بزرگی بر آن قرار دارد، نقش بسته است.
وی افزود: معماری این‌مقبره در استفاده از گنبدی بزرگ، کاشی‌های آبی رنگ و بهره‌گیری از اشعار فارسی، پایه‌گذار سبکی نوین در معماری شبه قاره هند شده است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی در ادامه به متن کتیبه مقبره بهاالدین زکریا، اشاره کرد و آن را خواند: شنیدم که در روز امید و بیم، بدان را به نیکان ببخشد کریم / هر که خواهد هم نشیند با خدا، او نشیند در حضور اولیا / چو (ن) شوی دور از حضور اولیا، در حقیقت گشته ای دور از خدا…
رضوانفر در ادامه گفت: بهاالدین زکریا عارف قرن ششم_ هفتم و مروج طریقت سهروردیه در شبه قاره هند است که نقل می‌شود شیخ اجل سعدی در سال ۶۶۱ قمری بر بدن او نماز خوانده است. فخرالدین عراقی شاعر بزرگ ایرانی، شاگرد و داماد بهاالدین زکریا بوده است. عراقی اشعار زیادی در مدح و رثای بهاالدین زکریا سروده است.
مرکز سعدی‌شناسی ایران از سال ۱۳۸۱ اول اردیبهشت، را روز سعدی شاعر و نویسنده پارسی‌گوی ایرانی اعلام کرد. اول اردیبهشت سال ۱۳۸۹ هم در اجلاس شاعران جهان در شیراز، نخستین روز اردیبهشت توسط نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی به‌عنوان روز سعدی نامگذاری شد.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ