سه شهر افسانه ای
شهر در آن زمان نه گاز داشت و نه برق. چراغ نفتی که آمد، همه از روشنایی آن خیره ماندیم. پیشکار خانه، شب ها در هر اتاقی چراغی روشن می کرد که روغن کرچک می سوزاند. چراغ اتاق مطالعه ما، دو فتیله داشت که هر دو در یک حباب می سوختند. دالانی باریک هم بود که از بازمانده های دیواری ساخته شده بود. این دالان اتاق های کناری خانه را به اندرونی پیوسته می کرد. تنها یک چراغ کم نور بود که کمی روشنایی به آن می بخشید. از آن دالان که می گذشتم، این پنداره آزارم می داد که یک چیزی از پشت به دنبالم می خزد. و پشتم می لرزید! پنداره ی همه کس در هر روز و همه جا پر بود از ارواح و شیاطین و جو هندوستان آکنده از داستان های اشباح بود. بله! هندوستان و به ویژه سه شهر افسانه ای آن؛ دهلی، آگرا و جیپور، دیگر از اوج زیبایی با حالتی مالیخولیایی، به حالتی غریب و افسون گر در آمده اند. ترکیبی از سنت ها و اعتقادات آسمانی این حالت را در شهرهای هند غالب کرده اند. چیزی که این شهرها را بیش از هر چیز زیبا می کند، این است که آدم های این سه شهر با هر عقیده ای در کنار هم با خوشی زندگی می کنند. ساختار معماری این سه شهر مسحور کننده است؛ با این که بسیاری از این بناها در هزاران سال پیش ساخته شده اند اما پیکره ای به عظمت مراکز خرید امروزی دارند. اما با این تفاوت که این بناها هم از فاصله دور، حرفی برای گفتن دارند و هم وقتی به دیوارهایش نزدیک می شوی، متوجه هزاران مجسمه و طرح ریز و درشت می شوی که در واقع دیوارهای این بناها را تشکیل داده اند. گفتگو ندارد که هند، تنها با داشتن دهلی، آگرا و جیپور، تبدیل به قصه گویی شده که می تواند هزاران سال برای مان داستان تعریف کند.
دهلی، تحفه تاریخ
« ای دهلی کهنه، کوچه ها و مسجد هایت پیکری خنجر خرده. باغی مسحور، قرن هاست که نور برتو می بارد. و تو بر برگ انجیرت از ته مانده خدایگانی خویش می خوری! » دهلی، این طور یک نفر مانند تاگور را مجبور به سرودن شعری درباره خودش می کند. شهری غرق در تاریخ و غوطه ور در دنیای امروزی و رنگارنگ و پر از همهمه. ضربان دهلی، پنجه های نوازنده های دوره گردی است که تمام روز و شب را می نوازند و دهلی را از رقص، از پا درآورده اند. کوچه ها و خیابان های پر جنب و جوش دهلی مملو از میمون های بازیگوش و کریشناهای در حال حرکت است. بی شک می توان گفت که دهلی یکی از خوشمزه ترین شهرهای جهان در ساخت و طبخ غذاها و دسرهای لذیذ است. شاید اولش تن به مزه کردن غذا ندهید اما بگذارید دهلی ذائقه تان را جادو کند تا در فرصت کمی طعم تند و گرم و سرخوش کننده ی غذاهایش، دل تان را ببرد. رستوران های پنجابی این شهر بهترین جا برای خوردن وعده های نیمروز و دسرهای محلی بی نظیر است. اگر بتوانید مقاومت کنید و از کنار تمام اغذیه فروشی های محلی هم بگذرید، از عطر و جلز و ولز کباب بر روی آتش این شهر نمی توانید بگذرید و بالاخره تسلیم خواهید شد. بعد از این خوردن و نوشیدن غذاها و نوشیدنی های محلی باید سری به پارک باستان شناسی مهراولی دهلی زد تا بیش تر به عمق دهلی پی برد. بعد از آن، دیدن برج قدیمی، مسجد جما و بنای قطب منار، باید جز برنامه های جدا ناشدنی برای مسافران دهلی باشد.
همین حالا جهت مشاهده بهترین تورهای دهلی اینجا را کلیک کنید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ