دای یک. رالف وارد چت شده است. این خبر که صبح روز دوشنبه از طریق یک باشگاه اعلام شد، مبنی بر اینکه منچستریونایتد به طور رسمی آخرین سرمربی موقت خود را منصوب کرده است، به دنبال سرمربی موقت قبلی، که به نوبه خود توسط موقت قبلی جایگزین شد. ، که اکنون با موقت فعلی جایگزین شده است.
اول از همه. رالف رانگنیک برای رده‌های اجرایی یونایتد یک “دریافت” عالی است. لیگ برتر سالانه فصل اخراج توسط واسطه‌هایی با صدای خشن که تلفن‌های مدیران اجرایی لیگ برتر را پینگ می‌کنند و جملاتی از این قبیل می‌گویند: «رالف بسیار، تکرار کنید، بسیار علاقه‌مند است، پخش نمی‌شود». رانگنیک بیش از هر چیز یک ایدئولوگ است. او باید چیزی را که شما ارائه می دهید دوست داشته باشد و به آن ایمان داشته باشد.
اما ظاهر او اکنون دو نکته مهم را مطرح می کند. نکته ها. اول، چگونه ممکن است که این برند بزرگ جهانی، این نهاد تجاری عمومی عظیم، در استخدام مهم ترین کارمند خود به طرز وحشتناکی تصادفی باشد؟ رنگنیک پنجمین سرمربی نیمه دائمی یونایتد در هشت سال گذشته است. حداقل ژوزه مورینیو و لوئیس فن خال یک چیز مشترک داشتند – تکبر، گذشته، اظهارات عصبانیت. داده های از اوله یونایتد تا استایل های آکادمیک رنگنیک نوعی عنصر پخش تلویزیونی پارتریج را در خود جای داده است: کشتی گیر با ویلیام شاتنر، ژینپرسینگ با کریستیانو رونالدو، فیلیپ شوفیلد. چخوف صحبت می کند.
که همه چیز خوب و کاملاً قابل پیش بینی است. اما نکته دوم نیز در مورد ورود رنگنیک وجود دارد. اصلا مهم نیست چطور به اینجا رسیدند. سر و صدا را قطع کنید این یک چشم انداز واقعاً مهیج است. خیلی به این بستگی دارد که او چقدر می تواند تأثیر بگذارد. اما از نظر مقیاس و روش‌ها، رانگنیک به یونایتد رادیکال‌ترین انتصاب مدیریتی است که لیگ برتر دیده است.
این شخصیت رنگنیک و سابقه‌اش است که باعث می‌شود این انتصاب چنین شود. یک چرخش شگفت انگیز قبلاً در چند روز گذشته، در مورد خطوط، نقل قول ها و کنایه های آشنای او بحث های زیادی وجود داشته است. چیزی که از آن تکه تکه بیرون می آید یک شخصیت کمی کمدی است، چیزی در امتداد خطوط پروفسور معمار مدرنیست آلمانی اوتو سیلنوس، که انسان ها را به عنوان طرح های مکانیکی معیوب می بیند، که می گوید: «تنها ساختمان کامل باید کارخانه باشد، زیرا که برای خانه سازی ماشین ها ساخته شده است نه انسان ها. با توجه به پیش از تبلیغات خود، تعجبی نخواهد داشت که ببینیم رانگنیک اولین کنفرانس مطبوعاتی خود را در حالی که بی حرکت پشت یک سینت سایزر پوشانده شده در یخ خشک می ایستد و در مورد ربات بودن زمزمه می کند.
به جز البته او در واقع مربی ای است که این ورزش را پرشور احساس می کند و مربیگری و تئوری را نوعی فراخوان فکری می داند. رانگنیک پدرخوانده فوتبال مدرن پرسینگ آلمان نامیده می‌شود، اما نفوذ اصلی او از شرق‌تر بود. ما حتی واژگانی برای توصیف اتفاقاتی که در زمین می‌افتد را نداشتیم. اما ما می دانستیم که این آینده است.» رانگنیک اولین دیدار خود از دیناموکیف والری لوبانوفسکی را در فوریه ۱۹۸۳ در وب سایت صدای مربیان توصیف کرده است. او زمانی که دینامو برای بازی دوستانه آمد، ویکتوریا بک‌نانگ را در دسته ششم فوتبال آلمان غربی مدیریت می‌کرد. رنگنیک به یاد می آورد: «چند دقیقه بعد، مجبور شدم بایستم و بازیکنان آنها را بشمارم. یک چیزی اشتباه بود. آیا آنها ۱۳ یا ۱۴ مرد در زمین داشتند؟»
لوبانوفسکی، با ژوله های سیمانی خود، کلاه کارگری خود، یک سرهنگ تزئین شده در ارتش سرخ بود. او تیم‌های شگفت‌انگیز اتحاد جماهیر شوروی را در سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ ساخت، در استفاده از رایانه‌های پیشامدرن در فوتبال، وسواس در مورد اعداد، معیارها، مسافت‌های دویدن، پیشگام بود و بازیکنان را به‌عنوان واحدهای انسانی سیال متحرک دید. کیف اولین تیمی بود که رانگنیک دید «به صورت سیستماتیک توپ را فشار می دهد». زندگی ورزشی مختلط و متنوع او در تعقیب آن لحظه لامپ، به دنبال آن احساس، و به دلیل توانایی او در الهام بخشیدن و روشن کردن دیگران به همان شیوه، قابل توجه است.
این وسواس رنگنیک است یون، نه فنجان یا جام بلکه اشکال و فضا و سیستم ها. مانند: بازی تیمی، تئوری، نابغه های قدیمی مرده خاموش دوران شوروی. دوست ندارد: نفس، بازیکنان ستاره، ناکارآمدی. و حالا اینجا او در اولدترافورد است. هوم چگونه این کار انجام خواهد شد؟
و اینجاست که قرار ملاقات او در باشگاهی که به شدت و به طرز ناشیانه اداره شده است، به عنوان یک ماشین تجاری جذاب می شود. دیدن پتانسیل فاجعه سخت نیست. بدترین کاری که می توانید با رنگنیک انجام دهید چیست؟ در مورد پرتاب او به یک شغل نجات نیمه فصل در یک باشگاه گرسنه هیستریک که به بازوی بازاریابی خود وسواس دارد، چطور؟ خوش آمدید، آقای پروسه، به جایی که هیچ فرآیندی وجود ندارد. اکنون دست به کار شوید.
در مورد اینکه یونایتد به دنبال رالف است و در زمانی که برندسازی و سلبریتی شکست خورده است، به دنبال نزدیکترین “مرد فکری” می گردد، چیز کمی هم وجود دارد. ما فاقد فرهنگ هستیم. ما فاقد چشم انداز هستیم. بریم یکی بخریم بیایید این چیز دقیق و منضبط را در نظر بگیریم و آن را در مورد این چیز شلخته، بی دقت و مستی به کار ببریم. شاید یکی بر دیگری غلبه کند. کی میدونه کدوم و با این حال، با همه اینها، دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم این می تواند یک ضربه بزرگ باشد.
وظیفه رنگنیک در اینجا، نقش او، صرفا این است که رنگنیک باشد: القای نظم، یک سیستم، پیشرفت های کوچک اما ساده. در اینجا میوه های کم ارزش زیادی وجود دارد، گروهی از بازیکنان، باشگاهی که نه فقط به خاطر هوشمندی تاکتیکی اش، بلکه برای مدیریت فرهنگی مهربانش فریاد می زند. رانگنیک به این معنا یک شخصیت “سرد” نیست. او دو پسر هم سن بازیکنانش دارد. او می خواهد بفهمد این بازیکنان چگونه فکر می کنند و چگونه کار می کنند، چگونه می توانند خوشحال باشند.
“من وظیفه خود می بینم که به آنها کمک کنم تا با تمام وسوسه ها و واقعیت های جعلی که در مردان جوانی که پول زیادی به دست می آورند روبرو شوند.” این یک چشم انداز خوشمزه است. یونایتد بازیکنان زیادی دارد که زیر ظرفیت کار می کنند، مردان جوان گمشده زیادی، ارواح در ماشین. رانگنیک عاشق فوتبالیست های باهوش، پرانرژی و قابل پیشنهاد است. او با میسون گرینوود و جیدون سانچو چه می‌تواند بکند؟ او چه سطوح دیگری را می تواند از آن دسته از افراد معمولی با ظاهری مبهم ترسیم کند، یک فرد، یک وان-بیساکا، یک مک تومینای؟
و در پایان همه موانع رانگنیک ممکن است چهره در طول راه کمی حل شود. این ایده که فوتبال انگلیس یک مرز جدید عجیب است، کمی قدیمی است. Rangnick شخصا حداقل چهار تن از مدیران همکار خود را تحت تاثیر قرار داد. این سال ۱۹۹۵ نیست. هیچ رازی در اینجا وجود ندارد.
آیا بازیکنان یونایتد می توانند اکنون چیزهای جدیدی یاد بگیرند، سیستمی را در اواسط فصل اتخاذ کنند؟ خوب، بله آنها می توانند. فوتبالیست ها در هر صورت جزئیات زیادی را جذب می کنند و بین بازی ها برنامه ریزی می کنند. در حال حاضر انعطاف پذیر بودن، درک سیستم ها، آگاهی تاکتیکی جزئی از فرصت است. در صورت تمایل بازیکنان می توان تغییرات قابل توجهی ایجاد کرد. Ralf در برابر دستگاه از اینجا شروع می شود.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ