شهر فقط سازه و ساختمان نیست؛ روح و هویت شهر به آدم‌هایی است که در آن زندگی می‌کنند؛ شهر، داستانی است که آدم‌هایش آن را روایت می‌کنند. عده‌ای کافه‌ها را «فضایی برای گذران اوقات فراغت، مبادله‌ی عواطف و احساسات و برقراری مناسبات اجتماعی» می‌دانند. به عقیده‌ی آرش حیدری، جامعه‌شناس، «کافه امکان‌های متعددی از کنش در زندگی رومزه را برای بخش بزرگی از شهروندان در نسل‌های خاص فراهم می‌کند».