ایسنا/خراسان رضوی فرقی نمی‌کند چه کسی هستی، کِی و از کجای این کره خاکی زائر خراسان می‌شوی، اینجا برای هر آن که دل در گروی آستان حضرتش گذاشته، سفره‌ای به وسعت لطف و کرمی بی‌انتها گسترده است.
«غذای حضرتی»؛ هر زائری نام آن را شنیده. همه می‌دانند، از هرکه بپرسی می‌گوید ظاهرش همان غذایی است که همیشه در هر آشپزخانه‌ای دیده‌ایم، طعمش همان و رنگ و بویش همان است. با این اوصاف اما زائر چیزی در آن دیده است که هربار زیارت، او را به خوان کرم حضرت رضا نمک‌گیرتر از گذشته می‌کند. گویی لطفی بی‌انتهایی در آن دمیده و سازنده‌اش با عشق و خلوصی وصف‌ناشدنی به او و زائرانش دست به کار پخت شده است… و از دل این عشق و خلوص خادم و لطف و کرم گسترانیده صاحبش، نیتی بر می‌خیزد که زائر برای چشیدن طعم غذای حضرت دارد؛ یکی می‌گوید برای شفا و دیگری آن را نعمتی از بهشت خراسان می‌بیند.
اینجا مهمانسرای حضرت است؛ مثل همیشه صفی طولانی از زائران را در اطراف مهمانسرا ندیدم. وارد که شدم هم خبری از همهمه نبود. به خاطر بیماری کرونا مهمانسرای حرم محدودیت‌هایی برای پذیرایی تعداد کثیر میهمانان داشت. اما غذای حضرتی هنوز پخت می‌شد. آمده بودم تا با یکی از آشپزان پیشکسوت مهمانسرا به گفت‌وگو بنشینم. مسوولی که از طرف آستان قدس در مهمانسرا همراهی‌ام می‌کرد، می‌گفت ریش‌سفیدان آشپزخانه که سابقه‌ای بیش از ۴۰ سال داشته‌اند، بازنشسته شده‌اند. با این حال از او خواستم تا یکی از آشپزان با سابقه در آشپزخانه را به من معرفی کند.
نامش «حاج محمدحسین مسگرانی» است. می‌گوید ۱۸ سال است که به عنوان آشپز در مجموعه آستان قدس رضوی فعالیت دارد و حضورش در آشپزخانه حضرت را عنایتی می‌داند که امام رضا(ع) به زندگی‌اش داشته است.
«قریب به ۱۸ سال است که سابقه آشپزی در آستان قدس رضوی را دارم. پیش از حضور در مهمانسرای حضرت آموزش‌های مرکز فنی و حرفه‌ای را گذراندم و دوره‌های آشپزی درجه یک و سرآشپزی بین‌المللی را دیدم حضورم در آشپزخانه مهمانسرای حضرت رضا(ع) را جز لطف و عنایت او نمی‌دانم و غیر از این قطعا چیز دیگری نیست.»
از او درباره سنت‌های آشپزی در آشپزخانه حضرت می‌پرسم و ادامه می‌دهد: آشپزی در مهمانسرای حضرت رضا(ع) از قدیم‌الایام با سنت‌های خاصی همراه بوده است؛ همان‌طور که همه می‌دانند، آشپزی یک هنر است و جدا از این، آشپزی را می‌توان امری دلی تلقی کرد. به ویژه اینجا و در چنین فضایی به عنوان مهمانسرای حضرت رضا(ع) این موضوع بیشتر نمود می‌یابد.
سرآشپز مهمانسرای حضرت رضا(ع) می‌گوید: در این آشپزخانه نیز از موادی استفاده می‌شود که مطمئنا در همه جای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما آنچه در آشپزخانه حرم با تمام دنیا متفاوت است، عنایت صاحبش حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) است و اگر عاملی این غذا و پخت آن را خاص و ویژه کرده است، تنها نظر آن حضرت است.
او ادامه می‌دهد: یک آشپز در بدو ورود به محل کارش، در ابتدا که وارد حرم می‌شود، نگاهش به گنبد طلای بارگاه امام رئوف می‌افتد و با عرض ادب وارد می‌شود. هر قدمی که بر می‌دارد همچون زائر حضرت مشغول ذکر و صلوات است و پیش از ورود به محیط آشپزخانه وضو می‌گیرد.
حاج محمدحسین مسگرانی اضافه می‌کند: پخت غذا در حرم حضرت رضا با اذکار مختلف همراه است. صبح در آشپزخانه حضرت با مداحی و قرائت صلوات خاصه حضرت، دعای فرج و زیارت حضرت اباعبدالله(ع) آغاز می‌شود و لذا طبعا تمام این سنت‌ها موثر در بازخورد و خروجی کار ما خواهد بود. این سنت‌ها مختص زمان حال نیست؛ بلکه سال‌های سال است که چنین رسومی در مهمانسرای حضرت بوده و به لطف خدا در آینده نیز ادامه خواهد یافت.
او درباره شوق و ذوق زائران و مجاوران برای غذای حضرتی اظهار می‌کند: به عنوان آشپز مهمانسرای حضرت رضا(ع)، سهمیه‌ای برای استفاده داریم و در بین دوستان و خانواده و اطرافیان همیشه افراد بسیاری هستند که مشتاق برکت این غذا بوده‌اند. ما نیز سهمیه این غذای متبرک را به عزیزانی که نیازمند هستند، تقدیم می‌کنیم و این موضوع در طول چندین سال فعالیت در آشپزخانه حضرت رضا، همواره وجود داشته است.
سرآشپز مهمانسرای حضرت رضا می‌گوید: بسیاری از مواقع پیش آمده که در هنگام خروج از آشپزخانه به همراه غذای متبرک، زائران حضرت رضا(ع) به سراغ ما می‌آیند و ما نیز تقدیم ایشان می‌کنیم؛ چراکه وظیفه خود می‌دانیم که به زائران حضرت احترام بگذاریم. از طرفی مطمئنا تمامی زائران نمی‌توانند از این نعمت مبارک برخوردار بوده و استفاده کنند و بنابراین این امر را وظیفه خود می‌دانیم.
حاج محمدحسین مسگرانی یادآوری می‌کند: همین که این غذا این‌قدر مورد توجه مردم و زائران است و به عناوین مختلف از آن بهره لازم را می‌برند و بنا به نیتی که دارند آن را استفاده می‌کنند، نشان از عنایت حضرت رضا(ع) و لطف ایشان به زائرانشان دارد. غذای حضرت رضا(ع) یک مائده بهشتی و ورای معمول است.
او می‌گوید: به یاد دارم که در میان بستگان چند مورد وجود داشته که مشکل و گرهی داشتند و حضرت رضا(ع) عنایت کردند و با غذایی که تقدیمشان شد، شفا گرفتند و دختربچه کوچکی که به دلیل بیماری سرطان از او قطع امید شده بود، اکنون به لطف حضرت زندگی خود را ادامه می‌دهد. چنین لطف و عنایتی مستمر وجود دارد. اینجا لحظه‌ای نیست که شما اعجازی را از امام رضا(ع) مشاهده نکنید.
این آشپز مهمانسرای حضرت رضا(ع) ادامه می‌دهد: غذای حضرتی هم در اینجا بر اساس استانداردهای معمول تهیه می‌شود. مواد استفاده شده در تهیه آن هم از بهترین مواد است. در این آشپزخانه علاوه بر رعایت مسائل بهداشتی معمول در هر آشپزخانه‌ای، موارد معنوی هم رعایت می‌شود و این کاملا مشهود است. به طور مثال ذکر گفتن هنگام پخت غذا و وضو گرفتن پیش از آن، خواندن ادعیه و غیره در تهیه این غذا موثر می‌افتد. در روایات هم همواره خوانده‌ایم که زمان تهیه غذا در خانه، ذکر گفتن در طعم و برکت غذا تاثیرگذار است.
او درباره انعکاس خادمی بارگاه امام هشتم در زندگی شخصی خود خاطرنشان می‌کند: در زندگی شخصی هیچ کمبودی احساس نمی‌کنم و از فرزندانم رضایت کامل دارم. می‌توانم بگویم همین که این لطف از طرف خدا و ائمه اطهار(ع) و به ویژه علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) شامل حال من شد و این اجازه به بنده داده شده تا محل کار و منبع روزی من باشد، خدا را شاکرم و فکر نمی‌کنم از این نعمت بالاتر چیزی برای من باشد.
خلوص و شوق خدمت را به راستی می‌توانستی در چهره‌اش ببینی؛ خود و خانواده‌اش را خادم امام(ع) و زائرانش می‌داند و از این نعمتِ رسیده از خداوند دستانش را به نشانه شکرگزاری به سوی آسمان می‌برد…
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ