مهدی قاسمی ۲۷ فروردین ۹۹ با اعلام این خبر اظهار کرد: مسجد تاریخانه دامغان دومین مسجد تاریخی و قدیمی کشور و یکی از جاذبه‌های تاریخی و مذهبی مهم استان سمنان است.
وی با اشاره به وضعیت گردشگری دامغان در سال گذشته خاطرنشان کرد: ۴۹۰ هزار نفر از آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری شهرستان دامغان در سال ۹۸ بازدید کردند.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان دامغان افزود: در سال گذشته ۲ هزار و ۱۰۰ بازدید خارجی از بناهای تاریخی دامغان از جمله مسجد تاریخانه، چشمه علی، مسجد جامع، امامزاده جعفر(ع)، تپه حصار، پیر علمدار، دریاچه نمک و کویر حاج علی قلی، خانه لطفی و… صورت گرفت.
وی گفت: از تعداد بازدیدهای خارجی صورت گرفته بیشترین استقبال به مسجد تاریخانه دامغان اختصاص دارد و این یادگار به جا مانده از دوره ساسانیان در دامغان در سال ۹۸ پذیرای ۶۳۵ توریست خارجی از ۲۳ کشور دنیا نظیر آلمان، ایتالیا،فرانسه، هلند، فنلاند، عراق، کره، ترکیه، اتریش، چک، تاجیکستان، کانادا، سوئیس، دانمارک، هند، استرالیا، ژاپن، لهستان، چین، انگلیس، تایلند، روسیه و بلژیک بوده است.
قاسمی افزود: با بیان اینکه در دامغان هفت اقامتگاه بوم گردی، دو هتل، یک مهمانسرا و چهار دفتر خدمات مسافرتی فعالیت می‌کنند ابراز امیدواری کرد: با شکست ویروس کرونا، تاریخ و تمدن هفت هزار ساله دیار صد دروازه باز هم میزبان گردشگرانی از سراسر دنیا باشد.
به گزارش ایسنادر خصوص وجه تسمیه نام این مسجد تاریخی و واژه تاریخانه گفته شده که این نام ترکیبی از واژه ترکی “تاری” به معنای خدا و واژه پارسی خانه است و اصطلاحا معنای آن “خانه خدا”است که نامی مرسوم برای مساجد در فرهنگ اسلامی است. “گدار” باستان شناس معروف درباره مسجد تاریخانه نوشته است: این مسجد «نمونه ای از بناهایی که مقدم بر دوره سلجوقیان است و به دوره‌ای برمی‌گردد که نمونه اصلی مساجد ایران در آن احداث شده است دو نمونه از مساجد این دوره جامع نائین و تاریخانه دامغان است». تاریخانه را مسجد چهل ستون هــــــم می نامند و این رقم اغلب در ایران نماینده آن نیست که حتماً چهل ستون داشته باشد بلکه به معنی ستون های متعدد است نقشه این بنا نقــشه مساجد صدر اسلام است که از هر عنصر خارجی عاری است.
تاریخانه نمونه‌ای کامل از مساجد قرون اولیه‌ی اسلامی در ایران است و بر پایه تحقیقات باستان‌شناسی بعد از مسجد فهرج (نائین یزد) که قدیمی‌ترین مسجد ایران و مربوط به قرن اول هجری است، از نظر قدمت دومین مسجد قدیمی در بین مساجد کهن ایران را دارد.
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ